Jadwiga Kunicka: Różnice pomiędzy wersjami

'''Jadwiga Kunicka''' z Eysymontów (ur. [[10 lutego]] [[1878]] w [[Grodno|Grodnie]] -zm. [[2 grudnia]] [[1936]] w Bielsku) – działaczka socjalistyczna, społeczna i kobieca

 

Ur. 10 lutego 1878 w Grodnie, jako córka adwokata przysięgłego '''Konstantego''' i '''Zofii z Klimaszewskich'''. Jako krewną wychowała ją [[Eliza Orzeszkowa]]. Po ukończeniu żeńskiego gimnazjum w Grodnie ze złotym medalem (1894) wyjechała na studia do Krakowa. Była absolwentką wydziału przyrodniczego Wyższych Kursów dla Kobiet im. A. Baranieckiego<ref>Alicja Pacholczykowa, ''Kunicka Jadwiga z d. Eysymontt (1878-1936),'' Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego, t. 3, Warszawa 1992, s. 546.</ref>. Po ślubie w 1900 z Ryszardem Kunickim najpierw mieszkała w Krakowie, a następnie od 1902 we Frysztacie na Śląsku Cieszyńskim. Od 1901 była członkiem Oddziału Zagranicznego PPS najpierw w Krakowie, a potem w Morawskiej Ostrawie<ref>Jerzy Myśliński, ''Grupy polityczne Królestwa Polskiego w zachodniej Galicji 1895-1914,'' Warszawa 1967, s. 46, 78.</ref>. Równolegle działała w Polskiej Partii Socjalno-Demokratycznej Galicji i Śląska – działając w sekcjach kulturalno-oświatowych oraz w ruchu kobiecym. Wraz z Dorą Kłuszyńską działała w Obwodowym Komitecie Agitacyjnym PPSD na Śląsku Cieszyńskim. Prowadziła wówczas agitację za równouprawnieniem kobiet. Była autorką tekstów do „Robotnika Śląskiego” i „Głosu Kobiet”. Działaczka stowarzyszenia kulturalno-oświatowego „Siła”<ref>Alicja Pacholczykowa, ''Kunicka Jadwiga z d. Eysymontt...,'', s. 546.</ref>.