Dzwoniec: Różnice pomiędzy wersjami

* ''ChC. chc. harrisoni'' <small>Clancey, 1940</small>

* ''ChC. chc. chloris'' <small>(Linnaeus, 1758)</small>

* ''ChC. chc. muehlei'' <small>Parrot, 1905</small>

* ''ChC. chc. aurantiiventris'' <small>(Cabanis, 1851)</small>

* ''ChC. chc. madaraszi'' <small>Tschusi, 1911</small>

* ''ChC. chc. vanmarli'' <small>Voous, 1951</small>

* ''ChC. chc. voousi'' <small>(Roselaar, 1993)</small>

* ''ChC. chc. chlorotica'' <small>(Bonaparte, 1850)</small>

* ''ChC. chc. bilkevitchi'' <small>Zarudny, 1911</small>

* ''ChC. chc. turkestanica'' <small>Zarudny, 1907</small>

Zamieszkuje [[Europa|Europę]], północną [[Afryka|Afrykę]] oraz południowo-zachodnią i środkową [[Azja|Azję]]. Z reguły osiadły, ale część północnych populacji wędrowna – przeloty II–IV Ii IX–XI. W&nbsp;Polsce średnio liczny lub liczny ptak lęgowy, rozpowszechniony w całym kraju<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko= Tomiałojć | imię=Ludwik | nazwisko2= Stawarczyk | imię2=Tadeusz | tytuł= Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany | data=2003 | wydawca=PTPP "pro Natura" | miejsce=Wrocław | isbn=83-919626-1-X | strony=746}} Według skali przyjętej przez autorów, dla okresu lęgowego ''średnio liczny'' oznacza zagęszczenie 10–100 par na 100 km², a ''liczny'' – 100–1000 par na 100 km².</ref>. [[Introdukcja|Introdukowany]] na [[Azory|Azorach]], w północno-wschodniej [[Argentyna|Argentynie]] i [[Urugwaj]]u, w południowej [[Australia|Australii]] (włącznie z [[Tasmania|Tasmanią]]), [[Nowa Zelandia|Nowej Zelandii]] i na wyspie [[Chatham (wyspa)|Chatham]]{{r|hbwa}}.

* ''ChC. chloris harrisoni'' – [[Wielka Brytania]] (z wyjątkiem północnej [[Szkocja|Szkocji]]) i [[Irlandia]].

* ''ChC. chloris chloris'' – północna Szkocja, północna i środkowa [[Francja]] i [[Norwegia]] do zachodniej [[Syberia|Syberii]].

* ''ChC. chloris muehlei'' – [[Serbia]] i [[Czarnogóra]] do [[Mołdawia|Mołdawii]], [[Bułgaria|Bułgarii]] i [[Grecja|Grecji]].

* ''ChC. chloris aurantiiventris'' – [[Madera]], [[Wyspy Kanaryjskie]], południowa [[Hiszpania]] przez południową Europę do zachodniej Grecji.

* ''ChC. chloris madaraszi'' – [[Korsyka]] i [[Sardynia]].

* ''ChC. chloris vanmarli'' – północno-zachodnia Hiszpania, [[Portugalia]] i północno-zachodnie [[Maroko]].

* ''ChC. chloris voousi'' – środkowe Maroko i północna [[Algieria]].

* ''ChC. chloris chlorotica'' – południowo-środkowa [[Turcja]] do północno-wschodniego [[Egipt]]u.

* ''ChC. chloris bilkevitchi'' – południowa [[Ukraina]], [[Kaukaz (region)|Kaukaz]] i północno-wschodnia Turcja do północnego [[Iran]]u i południowo-zachodni [[Turkmenistan]].

* ''ChC. chloris turkestanica'' – południowy [[Kazachstan]] do [[Kirgistan]]u i środkowy [[Tadżykistan]].

Wielkości [[Wróbel zwyczajny|wróbla]]. Upierzenie oliwkowozielone na wierzchu ciała, a zielonożółte na spodzie. Boki głowy szare. Ogon krótki, wyraźnie rozwidlony, czarny na końcu, a żółty u nasady. Dziób mocny, stożkowaty, barwy cielistej.

Samiec bardziej żółty od samicy, z większymi żółtymi [[lusterko|lusterkami]] na [[Lotki (ornitologia)|lotkach]] i plamami z boku ogona. Samica bledsza i z delikatnym kreskowaniem na grzbiecie. Ptaki młode o upierzeniu ciała kreskowanym i bledszym niż dorosłe, płeć można u nich rozpoznać na podstawie wielkości żółtych plam na skrzydle i ogonie{{r|:0}}.

[[Plik:Chloris chloris chloris MHNT 223 Gouvieux.jpg|thumb|left|200px|Jaja dzwońcaz zwyczajnegokolekcji muzealnej]]

[[Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody|IUCN]] uznaje dzwońca za [[gatunek najmniejszej troski]] (LC, ''Least Concern'') nieprzerwanie od 1988 (stan w 20202021). WedługLiczebność wstępnychświatowej szacunkówpopulacji, liczebnośćwstępnie światowejobliczona populacjiw oparciu o szacunki organizacji [[BirdLife International]] dla Europy z 2015, zawiera się w przedziale 48–74 milionów dorosłych osobników. TrendGlobalny trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny{{r|iucn}}.

Na terenie Polski gatunek tendzwoniec jest objęty [[Gatunkowa ochrona zwierząt|ścisłą ochroną gatunkową]]<ref>Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt ({{Dziennik Ustaw|2016|2183}}).</ref>. Na ''Czerwonej liście ptaków Polski'' został sklasyfikowany jako gatunek najmniejszej troski (LC){{r|clpp}}. Według szacunków [[Monitoring Ptaków Polski|Monitoringu Pospolitych Ptaków Lęgowych (MPPL)]], w latach 2013–2018 liczebność populacji lęgowej dzwońca na terenie kraju wynosiła 1&nbsp;100&nbsp;000 – 1&nbsp;252&nbsp;000 par{{r|biuletyn2019}}.