'''Jacob Schweder''', '''Jakub Schweder''', ur. [[1618]], zm. [[1686]] – [[sekretarz]] i [[kanclerz]] księcia [[Ernest Bogusław von Croy|Ernesta Bogusława von Croya]], [[dyplomacja|dyplomata]], [[luteranizm|luteranin]].
Pochodził z rodziny pochodzenia [[Szkocja|szkockiego]] osiadłej w [[Koszalin]]ie, której przedstawiciele pełnili w tym mieście urzędy [[burmistrz]]ów. Był bratem [[Johannes Schweder|Johannesa (Jana)]], pierwszego dyrektora Konsystorza w [[Kołobrzeg]]u. Jeszcze przed 1650 został jednym z doradców księcia [[Ernest Bogusław von Croy|Ernesta Bogusława von Croya]], początkowo jako jego [[sekretarz]], następnie zaś [[kanclerz]]. W roli prawnika uczestniczył w rozmowach związanych z zawarciem [[układ berliński w 1650|układu]] z Berlina (podpisanego ostatecznie w listopadzie 1650) pomiędzy księciem a [[władcy Brandenburgii|elektorem brandenburskim]] [[Fryderyk Wilhelm I (Wielki Elektor)|Fryderykiem Wilhelmem]]. W 1665, po przejęciu przez księcia Ernesta Bogusława dóbr [[Nowogard|nowogardzkonowogard]]zko-[[Maszewo|maszewskich]] po [[Eversteinowie|Eversteinach]] został mianowany na pewien czas ich zarządcą. Częste pobyty księcia w [[Golczewo|Golczewie]] spowodowały, że od początku lat 60. XVIII w. Schweder utrzymywał z nim intensywne kontakty, co skutkowało otrzymywaniem przez niego trudnych misji dyplomatycznych. W 1671 brał udział w sejmie w [[Stargard|Stargardzie]]zie, na którym pilnował interesów finansowych księcia Ernesta Bogusława (chodziło o wypłatę 50000 [[talar]]ów zgodnie z układem z elektorem z 1670). Był jednym z wykonawców testamentu z 1681 Ernesta Bogusława. Po śmierci tego ostatniego w 1684 został nowogardzkim [[sędzia grodzki|sędzią grodzkim]]. Zgromadził znaczny majątek, z którego ufundował ''fideikomis'' dla studiujących członków swojego rodu.
