Podróż apostolska Pawła VI do Ziemi Świętej: Różnice pomiędzy wersjami

Po powrocie do Jerozolimy papież złożył rewizytę patriarsze [[Atenagoras I (patriarcha Konstantynopola)|Atenagorasowi I]], który przebywał w tym czasie w siedzibie patriarchy jerozolimskiego. Spotkanie było dłuższe – trwało blisko 2 godziny. Uczestniczyli w nim także trzej kardynałowie oraz prałat [[Johannes Willebrands]], sekretarz{{#tag:ref|A później wieloletni przewodniczący Papieskiej Rady do spraw Popierania Jedności Chrześcijan{{r|deon.pl}}.|group=uwaga|name=uwaga5}} watykańskiego [[Papieska Rada do spraw Popierania Jedności Chrześcijan|Sekretariatu Jedności Chrześcijan]] (od 1998 Papieska Rada do spraw Popierania Jedności Chrześcijan){{r|deon.pl|Kowalski}}. Rozmówcy uzgodnili, że powołają komisję, która będzie badała możliwość zbliżenia między obydwoma wyznaniami{{r|deon.pl}}. Na zakończenie wizyty papież podarował patriarsze Atenagorasowi I złoty kielich i patenę, zaś patriarcha obdarował go bogato inkrustowaną brylantami i rubinami ikoną a także oraz złotyzłotym krzyżkrzyżem z łańcuchem{{r|Kowalski}}.

Po zakończeniu spotkania z patriarchą Atenagorasem I, Paweł VI wrócił na krótki odpoczynek do rezydencji w delegaturze apostolskiej, po czym udał się na lotnisko w Ammanie, skąd wrócił do Rzymu{{r|deon.pl}}. Podczas przejazdu papieża na lotnisko doszło do kolejnego, przypadkowego spotkania z Atenagorasem I na ulicach Jerozolimy{{r|Kowalski}}.

Na lotnisku papieża żegnał król Husajn z całym rządem jordańskim. Paweł VI, kończąc pożegnalne przemówienie, powiedział: „Niech Bóg wynagrodzi tę serdeczność, niech otrze wszystkim łzy, niech ześle im pokój, dobrobyt i prawdziwe szczęście. Pokój tej ziemi i wszystkim jej mieszkańcom”. Odrzutowcem [[Douglas DC-8]] papież wrócił do Rzymu{{r|Kowalski}}.

Podróż Pawła VI do Ziemi Świętej była pierwszą od ponad 150 lat podróżą zagraniczną Biskupa Rzymu{{#tag:ref|Ostatnią podróżą papieża poprzedzającą tę wizytę, był wyjazd [[Pius VII|Piusa VII]] do [[Paryż]]a na koronację [[Napoleon Bonaparte|Napoleona]] w 1804{{r|Ignatowski}}.|group=uwaga|name=uwaga6}}, a także pierwszą w historii wizytą papieża w Ziemi Świętej (od czasów pierwszego Biskupa Rzymu [[Piotr Apostoł|Piotra Apostoła]]){{r|deon.pl|Ignatowski|TP|apostolicpilgrimage.org}}. Podczas tej wizyty doszło do pierwszego od ponad pięciuset lat spotkania zwierzchników Kościoła łacińskiego i PrawosławiaCerkwi prawosławnej. Poprzednie wydarzenie takiej rangi miało miejsce w 1439 (lub 1438{{r|apostolicpilgrimage.org}}), podczas obrad [[Sobór bazylejsko-ferrarsko-florencki|Soboru Florenckiego]], kiedy to papież [[Eugeniusz IV]] spotkał się z [[patriarcha Konstantynopola|patriarchą Konstantynopola]] [[Józef II (patriarcha Konstantynopola)|Józefem II]]{{r|Ignatowski}}. Komentatorzy zwracali uwagę na fakt, że sama wizyta Pawła VI w Ziemi Świętej i spotkanie z patriarchą Konstantynopola odbywały się w czasie, gdy dopiero toczyły się dyskusje nad dokumentami [[Sobór watykański II|soborowymi]]. Nie były jeszcze uchwalone najważniejsze dokumenty: [[Unitatis redintegratio|Dekret o ekumenizmie „Unitatis redintegratio”]], [[Orientalium ecclesiarum|Dekret o Kościołach wschodnich katolickich „Orientalium ecclesiarum”]] czy [[Lumen gentium|Konstytucja dogmatyczna o Kościele „Lumen Gentium”]] (dokumenty te Sobór uchwalił 21 listopada 1964), w związku z czym szczególnego znaczenia nabierał religijny i ekumeniczny charakter wizyty{{r|Ignatowski}}.

Spotkanie obu zwierzchników dało początek późniejszym stałym kontaktom między Katolicyzmemkatolicyzmem, a Prawosławiemprawosławiem. Pokłosiem były także wzajemne wizyty delegacji z Rzymu i z Konstantynopola w stolicach patriarszych podczas świąt patronalnych, które przypadają 29 czerwca i 30 listopada. Po 1980 kontakty te zaowocowały stałym dialogiem między obu Kościołami{{r|deon.pl|Miziołek|Grzybek|Ignatowski}}.