Bolesław Wituszyński: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne
Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017
zdjęcie pomnika oraz grobu
Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017
Linia 1:
[[File:Pomnik bolesława wituszynskiego kutno.jpg|thumb|Pomnik Bolesława Wituszyńskiego w Parku Traugutta w Kutnie.]]
'''Bolesław Wituszyński''' (ur. [[27 kwietnia]] [[1912]] roku w [[Leśniki (powiat otwocki)|Leśnikach]] – zm. [[29 kwietnia]] [[1991]] roku w [[Kutno|Kutnie]]) – [[Polska|polski]] plantator, ogrodnik, właściciel szkółek drzew owocowych, ozdobnych i róż, inicjator [[Święto Róży|Jarmarku Różanego]] w Kutnie.
 
Linia 6 ⟶ 7:
Po wojnie był kierownikiem Gospodarstwa Ogrodniczego w Błoniu koło Krośniewic, w skład którego wchodził majątek Koserz. W latach 40. przyjechał do Kutna.Prowadził własne gospodarstwo ogrodnicze, początkowo na Gnojnie z bratem Henrykiem, a od końca lat 50. przy ul. Chodkiewicza. Został właścicielem największych szkółek róż w Polsce. Pod koniec lat 50. ich produkcja liczyła kilkaset tysięcy krzewów rocznie i dzięki wysokiej jakości była znana i wysoko oceniana również za granicą. Współpracował wówczas z katedrą Roślin Ozdobnych Wyższej Szkoły Rolniczej w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Przyrodniczy) i z prof. Władysławem Oszkinisem. Prowadził firmę na wysokim poziomie ogrodniczym i organizacyjnym. Utrzymywał kontakty z wielkimi światowymi hodowcami róż: Firmą Jackson &Perkins (USA), Kordesem (Niemcy), Tantauem (Francja) i Stroblem (Niemcy), De Ruiter (Holandia), McGredy (Irlandia). Był niewątpliwie autorytetem w dziedzinie produkcji róż nie tylko w Polsce, ale i w Europie.
 
Jego osiągnięcia twórcze to przede wszystkim cztery własne odmiany róż: Kutno (1965) – róża miniatura, sport Margo Coster, Marylka (1967, zarejestrowana w 1972 r.) – róża miniatura, Kopernik (1969, zarejestrowana w 1977 r.), Leszek (1980 – niezarejestrowana). Drugą pasją Bolesława Wituszyńskiego były rośliny ozdobne. Tu plonem jego pracy jest cis Krzysztof poświęcony najstarszemu synowi.
 
Prowadził również rozległą działalność społeczną. Od 1958 roku był aktywnym działaczem Polskiego Towarzystwa Miłośników Róż, od tegoż Towarzystwa w 1988 roku otrzymał dyplom z okazji 50-lecia Firmy „za wkład w osiągnięcie wysokiego jakościowo poziomu produkcji róż w Polsce”. Od samego początku brał udział w wystawach róż organizowanych przez PTMR w różnych miastach Polski, a jego stoisko zawsze się wyróżniało. Otrzymywał wiele medali i dyplomów. Na przeprowadzane przez PTMR akcje ukwiecania szkół, miast i osiedli przekazywał wiele krzewów róż, roślin ozdobnych i drzew owocowych. Bardzo wiele krzewów róż przekazał również do rosariów w Chorzowie, Poznaniu i Warszawie. Od 1961 roku był wybierany do władz PTMR, pełnił funkcję członka Zarządu Głównego, reprezentował Towarzystwo w licznych wyjazdach zagranicznych. Od 1961 roku wszedł do Zarządu Sekcji Producentów. Był inicjatorem organizowania wystaw róż w Kutnie, ukwiecał różami parki i skwery uliczne, otaczał troską oryginalne egzemplarze drzew. Zawsze służył radą i pomocą.
Linia 14 ⟶ 15:
 
== Rodzina ==
[[File:Grob boleslawa wituszynskiego kutno.jpg|thumb|Grób Bolesława Wituszyńskiego na Cmentarzu Parafialnym w Kutnie.]]
Życie rodzinne Bolesława Wituszyńskiego było bardzo ściśle związane z jego pracą i pasją szkółkarską. Żona Wanda z Walkiewiczów (1913-1998), z którą zawarł związek małżeński w 1939 roku, całe życie pracowała u jego boku w firmie. Ich dzieci to: Krzysztof, ur. w 1940 roku, profesor kolejno w Politechnice Lubelskiej, Politechnice Białostockiej, Wojskowej Akademii Technicznej i Wyższej Szkole Menedżerskiej w Warszawie, Maria (1948-2012), Lechosław, absolwent SGGW (1942-1974), Jan, ogrodnik (ur.1953). Po śmierci Bolesława Wituszyńskiego ogrodnicze tradycje rodzinne kontynuowała Maria Wituszyńska przy współpracy z bratem Janem. W obecnym czasie tradycję podtrzymuje wnuk Bolesława, syn Marii – Piotr Jóźwiak prowadząc firmę ogrodniczą.