Zamek w Oporowie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
kat. |
m →Dalsze losy Oporowskich: poprawa linków |
||
Linia 88:
== Historia zamku i jego właścicieli ==
=== Dalsze losy Oporowskich ===
Oporowscy byli związani z wsią od jej początku, bo jak wiadomo, pierwsza wzmianka o wsi padła w 1363 roku. Dziedzic Oporowa, Bogusław (kanonik i archidiakon gnieźnieński), syn Stefana, „pojawił się jako świadek na dokumencie wystawionym przez [[Kazimierz
Kolejne siedziby rodowe wznosili już najznamienitsi przedstawiciele rodziny. [[Mikołaj z Oporowa|Mikołaj Oporowski]] był bratankiem i spadkobiercą Bogusława, synem Włodzimierza (podstolego i sędziego łęczyckiego){{odn|Kin-Rzymkowska|2000|s=195}}. Za jego życia powstała prawdopodobnie jedynie wieża zamkowa. Budowę rezydencji rodzinnej dokończył [[Władysław Oporowskich]]. Karierę w duchowieństwie zaczynał po studiach na uniwersytetach w Wiedniu i Bolonii od funkcji kanonika wrocławskiego, by w 1428 zostać podkanclerzym koronnym{{Refn|W 1415 roku Władysław Oporowski otrzymał tytuł bakałarza sztuk wyzwolonych na Uniwersytecie w Wiedniu, w 1420 – tytuł doktora dekretów na Uniwersytecie w Bolonii. {{odn|Kin-Rzymkowska|2000|s=195}}.|grupa = uwaga|nazwa = nota8}}, a w 1449 – arcybiskupem gnieźnieńskim i prymasem Polski.
|