Piotr Siergijewicz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
+portret i podpis |
poprawki |
||
Linia 2:
|imię i nazwisko = Piotr Siergijewicz
|imię i nazwisko org = {{k|be|Пётра Сергіевіч}}
|pseudonim =
|grafika = Piotr-Siergijewicz,foto.jpg
|opis grafiki =
|alt grafiki =
|pełne imię i nazwisko =
|pełne imię i nazwisko org = {{k||}}
|data urodzenia = {{data|1900-07-23|rok=nie}} [[1900]]
|miejsce urodzenia = wieś Stawrowo
|data śmierci = [[1 listopada]] [[1984]]
|miejsce śmierci = [[Wilno]], [[Litewska SRR]]
|narodowość = białoruska
|język =
|Alma Mater = [[Uniwersytet Wileński|Uniwersytet St. Batorego]]
|dziedzina sztuki = malarstwo
|epoka =
|gatunek = malarstwo olejne klasyczne, polichromatyczne oraz rysunek
|muzeum artysty =
|ważne dzieła =
|faksymile = Piotr-Siergijewicz,sign.jpg
|opis faksymile =
|odznaczenia =
|nagrody =
|commons =
|wikiźródła =
|wikicytaty =
|www =
}}
'''Piotr Siergijewicz''' (spotyka się też niepoprawne: Sierhijewicz, Serhijewicz ) (ur. {{data|1900-07-23|rok=nie}} 1900 w wsi Stawrowo{{r|p010}}, zm. 1 listopada 1984 w [[Wilno|Wilnie]]) - białoruski artysta malarz i rysownik.
=== Biografia ===
Piotr Siergijewicz urodził się we wsi Stawrowo
W roku 1938 zwiedził [[Rzym]], [[Florencja|Florencję]], [[Wenecja|Wenecję]] i [[Wiedeń]]. W okresie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] przebywał w rodzinnej wsi, gdzie jak pisał ''„Przeżyłem wielka tragedię narodową.(…) Niemcy bezlitośnie zabijali niewinnych ludzi , (…) paląc żywcem (…)- 75 osób z naszej wsi w różnym wieku, w tym dzieci”''{{r|p040}}. Po zakończeniu wojny zamieszkał na stałe w Wilnie, ożenił się z Polką Stanisławą z domu Kadziewicz. W latach 1944-1945 pracował w Muzeum Białoruskim im. Iwana Łuckiewicza aż do jego rozwiązania. W latach 1946-51 był zatrudniony w Państwowym Instytucie Sztuk Pięknych w Wilnie, na stanowisku wykładowcy w katedrze rysunku. W roku 1946 został członkiem Związku Artystów Plastyków Litewskiej SRR. Po rezygnacji z pracy dydaktycznej, gdyż jak pisał : ''”Nie miałem talentu pedagogicznego”''{{r|p050}}, w latach 1952-1958 pracował jako plastyk w Wileńskim Kombinacie „Dajle” Fundacji Artystycznej LSRR.
Linia 43:
=== Twórczość ===
Uprawiał polichromatyczne malarstwo olejne historyczne i rodzajowe, tematami były portrety, martwa natura, wątki
„''Historycy sztuki(…) zaliczają go do twórców nurtu realistycznego (który w szkole wileńskiej przybrał formę szczególną, klasycyzującą , dostojną). Podkreślają też, że w specjalny sposób łączył on tradycje sztuki polskiej, litewskiej i białoruskiej (Rajmund Kalicki, Piotr Siergijewicz, „Twórczość”, 1985, nr 7-8, s. 244-245)”''{{r|p070}}.
Po II wojnie światowej, pozostając na terenie LSRR, zaczął malować w stylu realizmu socjalistycznego. W tym okresie powstały takie obrazy
Piotr Siergijewicz był pracowitym i płodnym artystą malarzem - sporządzony przez niego katalog obejmujący lata 1922-1974 zawiera 883 pozycji z nazwą, rokiem powstania i wymiarami obrazów).
Do ważnych w jego twórczości wątków zalicza się{{r|p120}}:
* kompozycje historyczne: „W partyzanckiej kuźni” (1944), „Demonstracja bezrobotnych w Kownie w 1925 roku” (1954), „K. Kalinowski wśród powstańców 1983 roku” (1955), „Skoryna,
* kompozycje rodzajowe: „Sadzenie drzewek” (1950), „Usuwanie kamieni z pola” (1957), „Festiwal nad jeziorem Narocz” (1960)
▲* kompozycje historyczne: „Demonstracja bezrobotnych w Kownie w 1925 roku” (1954), „K. Kalinowski wśród powstańców 1983 roku” (1955), „Skoryna w drukarni” (1957), „K. Kalinowski i W. Wróblewski na przeglądzie powstańców” (1959), „Aresztowanie P. Bagrima”(1970)
* pejzaże:
* portrety: ”Portret matki”(1929), „Studentka” (1936), „Portret Damy G.” (1938), „Malarka O.Fiedorowa” (1944), „Student” (1957), „F. Skoryna” (1960), „Poeta Maksym Tank” (1960), „Rzeźbiarka P.Jachimowicz” (1960), „Kołchoźnik” (1960); w tym cała seria portretów żony, np.: „Portret żony” (1946 i 1957), oraz autoportrety (1939 i 1949)
▲* pejzaże „Zapomniana dzwonnica” (1936), „Noc” (1941), „Pod śnieżną zasłoną” (1942), „Na błękitnym przestworzu” (1959), „Wiosenna bajka” (1960), „Czerwony klon”(1962), „Narocz”(1965), „Wieczorna ballada” (1970)
Malowidła w kościołach powstawały w ramach renowacji oraz projektów własnych. Nie jest znany spis wszystkich kościołów w których pracował, niektóre z nich znajdują się np.: w Sołach (1934), Smargoni (1936), Szereszewie (1938), Bernardynów w Grodnie i w Korte (lata 30-te) oraz w Turgielach, Żodziszkach, Konwaliszkach, Wołkoryskach, Duksztach, Krzemienicy
=== Wystawy ===
Linia 77 ⟶ 72:
* 1980: jubileuszowa wystawa w Wilnie
* Luty-marzec 2003: wystawa w białostockim Muzeum Rzeźby Alfonsa Karnego
* Marzec-
=== Nagrody i upamiętnienia ===
Linia 89 ⟶ 82:
* Na budynku w Wilnie w którym mieszkał i tworzył została umieszczona tablica pamiątkowa z napisem w języku litewskim i białoruskim: „W tym domu mieszkał w latach 1942-1984 białoruski artysta malarz zasłużony twórca sztuki Litwy Piotr Siergijewicz”
▲=== Literatura ===
*: Katalog zawiera spis prac Piotra Siergijewicza do roku 1960, z podaniem daty powstania oraz wymiarów, w sumie 211 pozycji; w tym 21 kompozycji, 62 portrety, 56 pejzaży, 6 martwej natury i 65 rysunków
*: Katalog zawiera spis zlokalizowanych prac Piotra Siergijewicza na terenie Polski i znajdujących się w rękach prywatnych . W sumie zlokalizowano 119 obrazów w miastach: Łódź, Gdańsk, Gdynia, Sopot, Kraków, Inowrocław, Lębork, Toruń, Warszawa, Szczecin i Nowy Dwór Gdański
▲# Petras Sergijewičius „Katalogas” Vilniaus Valstybinis Dailes Muziejus Vilnius 1961
# Petras Sergijewičius „Katalogas” Lietuvos TSR Dailes muziejus, Vilnius 1970▼
# 58 Wystawa grupy twórczej “Zachęta” kwiecień- maj 1968▼
▲# Piotr Sierhijewicz 1900-1984 ze zbiorów prywatnych w Polsce Wydawca Białoruskie Towarzystwo Kulturalne „Chatka”, Białoruskie Towarzystwo Historyczne 2002
=== '''Przykładowe obrazy''' ===▼
=== Przypisy ===
{{Przypisy|
Linia 142 ⟶ 106:
<ref name="p080">{{Cytuj |autor = Helena Głogowska |rozdział = Autobiografia Piotra Sierhijewicza |tytuł = Białoruskie Zeszyty Historyczne, nr 14 |data = 2000 |miejsce = Białystok |s = str. 207}}</ref>
<ref name="p100">{{Cytuj |autor = Helena Głogowska |rozdział = Autobiografia Piotra Sierhijewicza |tytuł = Białoruskie Zeszyty Historyczne nr 14 |data = 2000 |miejsce = Białystok |s = str. 203}}</ref>
Linia 149 ⟶ 111:
<ref name="p110">{{Cytuj pismo |tytuł = Białoruski Matejko (cz. 2) | url = https://kamunikat.org/download.php?item=1425-13.html&pubref=1425 | czasopismo = Czasopis. Białoruskie pismo społeczno-kulturalne | wolumin = 07-08 |wydanie = |numer = | rok = 2003 | wydawca = Stowarzyszenie Dziennikarzy Białoruskich |miejsce = Białystok |issn = 1230-1876 | data dostępu = 2021-07-09 }}</ref>
<ref name="p120">Petras Sergijewičius, „Katalogas”, Vilniaus Valstybinis Dailes
<ref name="p130">Katalog 58 wystawy grupy twórczej „Zachęta”, kwiecień-maj 1968 r.</ref>
<ref name="p140">Petras Sergijewičius, „Katalogas”, Lietuvos TSR Dailes
}}
* [https://www.limis.lt/detali-paieska/rezultatai/-/exhibitList/detailed?relatedPersonId=1610185&backUrl=%2fpersonaliju-zodynas%2f-%2fpersonFastSearch%2fview%2f1610185&searchInExhibits=true&searchInLibraries=true&searchInArchives=true&searchInAudioVideo=true&searchInPhotos=true LIMIS LIETUVOS INTEGRALI MUZIEJỤ INFORMACINÈ SISTEMA]
=== Literatura ===
# H. Głogowska, ”Autobiografia Piotra Sierhijewicza”, Białoruskie Zeszyty Historyczne, nr 14, Białystok 2000
# [https://kamunikat.org/?pubid=21201 Арсень Ліс, „Пётра Сергіевіч”, Мінск, Выдавецтва “Навука і тэхніка”, 1970]
# Petras Sergijewičius, „Katalogas”, Vilniaus Valstybinis Dailes Muziejus, Vilnius 1961
# Piotr Sierhijewicz 1900-1984 ze zbiorów prywatnych w Polsce - Wydawca Białoruskie Towarzystwo Kulturalne „Chatka”, Białoruskie Towarzystwo Historyczne 2002
{{SORTUJ:Siergijewicz, Piotr}}
| |||