Bolatice: Różnice pomiędzy wersjami

Miejscowość po raz pierwszy wzmiankowana w 1250 roku jako ''Bolatiz''<ref>{{Cytuj pismo |nazwisko = Malicki|imię = Jarosław|autor link = Jarosław Malicki|tytuł = Zapisy toponimicznych poloników i bohemików wobec zagadnienia powstania i rozwoju polsko-czeskiej granicy językowej w średniowieczu|czasopismo = Onomastica Slavogermanica |wolumin = XXXI|wydanie = |strony = 64|data = 2019|wydawca = |miejsce = Wrocław|issn = |doi = 0.19195/0474-1471.31.3}}</ref> lub ''Bolatitz''<ref name=mistni/>, kiedy to należała do [[Margrabstwo Moraw|Margrabstwa Moraw]], później do wydzielonego z niego w 1269 [[księstwo opawskie|księstwa opawskiego]], które to co najmniej od końca XV wieku uważano już za część [[Górny Śląsk|Górnego Śląska]]. W 1682 w stronę [[Bitwa pod Wiedniem|Wiednia]] zmierzał tędy polski król [[Jan III Sobieski]], co przyczyniło się do poświęcenia w 1703 miejscowego kościoła imieniem [[Stanisław ze Szczepanowa|św. Stanisława ze Szczepanowa]].

Po [[wojny śląskie|wojnach śląskich]] znalazła się w granicach Prus. Od 1784 państwo pruskie sprzedało majątek bolaticki braciom barono Eugenowi i Aloisemu Henn z Hennebergu. Dwa lata później założyli oni osadę ''Henneberg'', przyłączoną do Bolatic w 1893, od 1949 pod nazwą Borová. Od 1818 w nowym [[Powiat raciborski (1818–1945)|powiecie raciborskim]]. Wieś zamieszkała była przez czeskojęzycznych i katolickich [[Morawcy|Morawców]] i kilkuset osobową grupę polskojęzycznych Ślązaków (w 1890 z 2074 mieszkańców 1174 było czesko-, 254 polsko- a 46 niemieckojęzycznymi<ref>{{Cytuj książkę|autor=Barbora PETŘÍKOVÁ|url=http://geography.upol.cz/soubory/studium/bp/2010-geo/2010_Petrikova.pdf|tytuł=NÁRODNOSTNÍ A NÁBOŽENSKÁ STRUKTURA OBYVATELSTVA HLUČÍNSKA|strony=34|miejsce=Olomouc|data=2010|język=cs}}</ref>) i jako część tzw. [[kraik hulczyński|kraiku hulczyńskiego]] w 1920 została przekazana [[Czechosłowacja|Czechosłowacji]].