Stanisław Pruszyński (dziennikarz): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne |
Pilot Pirx (dyskusja | edycje) uzupełnienie, dodany link zewnętrzny |
||
Linia 28:
}}'''Stanisław (Stash) Pruszyński''' (ur. [[25 października]] [[1935]] r. w [[Warszawa|Warszawie]]) – polski dziennikarz radiowy, reporter, redaktor, przedsiębiorca gastronomiczny.
Syn pisarza [[Ksawery Pruszyński|Ksawerego Pruszyńskiego]] (1907–1950) i Marii z Meysztowiczów, bratanek [[Mieczysław Pruszyński|Mieczysława Pruszyńskiego]], brat [[Alexander Pruszyński|Aleksandra Pruszyńskiego]]. Uczył się w jezuickiej szkole św. [[Alojzy|Alojzjusza]] w [[Haga|Hadze]] (1948–1950) i szkole Towarzystwa Przyjaciół Dzieci I w Warszawie (1950–1951). Od 1951 do 1954 r. uczęszczał do liceum ogólnokształcącego w [[Rabka-Zdrój|Rabce]], gdzie zdał maturę. Podjął w 1954 r. studia w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w [[Kraków|Krakowie]], ale po niespełna roku przerwał naukę, korzystając z pomocy grupy młodych ludzi z zagranicy, poznana podczas [[V Światowy Festiwal Młodzieży i Studentów|V Światowego Festiwalu Młodzieży i Studentów]] potajemnie wyjechał z [[Polska|Polski]] i zamieszkał w [[Niemcy|Niemczech]]<ref>[https://archiwum.instytutpileckiego.pl/dlibra/publication/6573/edition/6473?language=pl Pruszyński Stanisław cz. 1]</ref>.
Na emigracji pracował w "[[Głos Ameryki|Głosie Ameryki]]" (dla szefów radiostacji amerykańskiej w przedstawicielstwie w Niemczech; 1955–1956) oraz, nieetatowo, w [[Radio Wolna Europa|Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa]] w [[Monachium]] (do maja 1956 r.), gdzie zajmował się m.in. oceną programową audycji radiowych z punktu widzenia młodzieży mieszkającej w Polsce. Zamieszkiwał w Monachium, dzieląc mieszkanie wynajęte przez RWE wespół z [[Michał Tyszkiewicz|Michałem Tyszkiewiczem]]. Jego najbliższymi kolegami w Rozgłośni byli m.in. [[Andrzej Krzeczunowicz]] (późniejszy ambasador RP w Brukseli) i Witold Sulimirski (później bankier w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]]). Wiosną 1956 r., dzięki [[Jan Nowak-Jeziorański|Janowi Nowakowi-Jeziorańskiemu]] otrzymał stypendium i podjął studia w Collège de l’Europe Libre w [[Strasburg]]u (kursy letnie w latach 1956, 1957 i 1958) oraz na Uniwersytecie w [[Edynburg]]u (1956–1962, z przerwą na rok akademicki 1960–1961, podczas którego uczył języka angielskiego w Lycée Municipal d’Etampes pod [[Paryż]]em).
| |||