Hanigalbat: Różnice pomiędzy wersjami

Sądząc z nowoasyryjskiej kopii starobabilońskiego tekstu z proroctwami Hanigalbatejczycy mieli byĉbyć jednymi z wrogów [[Samsu-ditana|Samsu-ditany]] (1626-1595 p.n.e.), ostatniego króla z dynastii starobabilońskiej. W jednej ze swych inskrypcji [[Hetyci|hetycki]] król [[Muwatalli II]] (1295-1272 p.n.e.) wspomina o podboju kraju Hanigalbat dokonanym przez jednego z jego przodków, [[Tudhalija II|Tudhaliję II]] (koniec XV/pocz. XIV w. p.n.e.). W listach wysłanych do [[starożytny Egipt|egipskiego]] faraona [[Amenhotep III|Amenhotepa III]] przez mitannijskiego króla [[Tuszratta|Tuszrattę]] (XIV w. p.n.e.) nazwa Hanigalbat używana jest jako synonim Mitanni (np. w liście EA 20). Ok. 1340 r. p.n.e. na Mitanni najechał hetycki król [[Suppiluliuma I]], pokonując Tuszrattę i doprowadzając do upadku tego królestwa. Część terytorium Mitanni włączona została do państwa hetyckiego, a z reszty utworzone zostało podporządkowane Hetytom państewko wasalne, występujące w tekstach pod nazwą królestwa Hanigalbat. Jego terytorium rozciągało się od górzystego regionu [[Tur Abdin]] na wschodzie po rzekę [[Eufrat]] na zachodzie. Na tronie królestwa Hanigalbat Hetyci osadzili [[Szattiwaza|Szattiwazę]], syna Tuszratty, który podpisał traktat sojuszniczy z Suppiluliumą I i jego synem [[Pijassili]], wicekrólem [[Karkemisz]]. Chociaż oficjalnie występował on jako niezależny władca, to tak naprawdę był królem marionetkowym, w pełni podporządkowanym Hetytom.