Duch (filozofia): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
RoodyAlien (dyskusja | edycje) Anulowanie wersji 61723824 autorstwa 85.221.155.52 (dyskusja) eksperyment edycyjny Znacznik: Anulowanie edycji |
|||
Linia 16:
We współczesnym chrześcijaństwie pojęcie ducha ogranicza się tylko do przejawów działania Osób [[Trójca Święta|Trójcy Świętej]] (głównie za pośrednictwem [[Duch Święty|Ducha Świętego]]), a także do innych „istot duchowych”, np. [[anioł]]ów i [[demon]]ów.
== Duch w
Duch był pojmowany w niemieckiej filozofii ([[Friedrich Wilhelm Joseph Schelling|Schelling]], [[Georg Wilhelm Friedrich Hegel|Hegel]]) jako osnowa bytu, podmiot historii i samoświadoma idea. Podobne stanowisko zajmował [[Benedetto Croce]] i francuska ''Philosophie de l’Esprit'' ([[René Le Senne|Rene Le Senne]], [[Louis Lavelle]]). W nauce XIX-wiecznej pojmowano ducha jako podmiot tworzący kulturę, prawo, religię, naukę, filozofię. Według [[Wilhelm Dilthey|Wilhelma Diltheya]] dusza jest niepoznawalna, a poznać, czyli „zrozumieć” można tylko wytwory ducha – naukami o duchu (według [[Ernest Troeltsch|Ernesta Troeltscha]] i [[Eduard Spranger|Eduarda Sprangera]]) były nauki humanistyczne.
[[Olaf Stapledon]] zdefiniował ducha jako potencjał miłości, inteligencji i twórczego działania.<ref>https://web.archive.org/web/20130422020418/http://olafstapledonarchive.webs.com/whatarespiritualvalues.html Olaf Stapledon (1944), ''What are spiritual values?''</ref>
== Duch w teozofii ==
| |||