Dynastia Qing: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Podbój środkowych Chin: drobne redakcyjne |
→Proklamowanie nowej dynastii: drobne redakcyjne |
||
Linia 94:
W roku 1606 kilka [[Plemię|plemion]] [[Mongołowie|mongolskich]] ogłosiło Nurchaczego ''mądrym i szanowanym [[Chan (władca)|chanem]]''. Do roku 1616 władzę Nurchaczego uznały pozostałe plemiona mongolskie{{odn|Elliott|2001| s = 56}}.
Qing podzielili [[Mongolia|Mongolię]] na
Także w roku 1616 Nurchaczy zerwał z polityką sojuszu z Chinami i rozpoczął wojnę podjazdową skierowaną przeciwko [[Dynastia Ming|dynastii Ming]]{{odn|Rowe|2009| s = 15}}. W roku 1618 wydał proklamację wojenną, zwaną ''{{Link-interwiki|pl=Siedem wielkich skarg|język = en|tam=Seven Grievances|tekst=Siedmioma wielkimi skargami}}'' (七大恨; ''Qī dà hèn''){{odn|Rodziński|1974|s=330}}. Oskarżył w nich dynastę Ming między innymi o zdradzieckie zamordowanie swoich dziada i ojca oraz o prześladowania ludów żyjących na północnym pograniczu Chin. Wysłaną przeciwko niemu chińską ekspedycję wojskową pokonał Nurchaczy w roku 1619 {{Link-interwiki|pl=Bitwa pod Sarhū|język = en|tam=Battle of Sarhū|tekst=pod Sarhū}}, co pozwoliło mu w 1621 roku zająć chiński region [[Liaodong (prowincja)|Liaodong]]. Nową stolicą jego państwa został [[Liaoyang]]. W 1625 roku stolica została ponownie przeniesiona, tym razem do [[Shenyang]]u, przemianowanego na Mukden (''rozkwit''). Tam Nurchaczy zmarł w roku 1626{{odn|Elliott|2001| s = 56}}.
|