Stanisław Płoski: Różnice pomiędzy wersjami

|stopień = [[podporucznik]]

|data urodzenia = 4 grudnia 1899

|data śmierci = 7 marca 1966

|miejsce śmierci = [[Otwock]], [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|Polska]]

[[Plik:Investigation at the place of mass executions in Palmiry 02.jpg|thumb|Stanisław Płoski (z lewej) podczas oględzin [[Zbrodnia w Palmirach|miejsca egzekucji w Palmirach]] (1946)]]

[[Plik:Grob Stanislawa Ploskiego.JPG|thumb|Grób Stanisława Płoskiego i Ewy Prauss-Płoskiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie]]

 

== Życiorys ==

 

W [[Kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej 1939]] uczestniczył w [[Obrona Warszawy (1939)|cywilnej obronie Warszawy]]. Już od jesieni 1939 r. działał w [[Służba Zwycięstwu Polski|Służbie Zwycięstwu Polski]]. Początkowo zajmował się nasłuchem stacji radiowych, zaś do marca 1940 r. kierował Wojskowym Biurem Historycznym, w strukturach [[Biuro Informacji i Propagandy|Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej Związku Walki Zbrojnej - Armii Krajowej]]. Wydawał miesięcznik „Insurekcja”. Wraz z płk. [[Alojzy Horak|Alojzym Horakiem]] redagował od 10 czerwca 1940 r. pismo „Żołnierz Polski w Kampanii Wrześniowej”, które drukowane było początkowo jako dodatek do „Wiadomości Polskich". Od numeru 32 z listopada 1941 r. dodatek ukazywał się pod zmienionym tytułem - jako miesięcznik „Żołnierz Polski w Drugiej Wojnie Światowej”. ''Zmiana ta'' – pisano w artykule redakcyjnym – ''wywołana jest otrzymaniem pierwszych relacji o czynach wojennych naszego żołnierza walczącego na obczyźnie'', co znalazło odzwierciedlenie w treści, pojawiły się bowiem wspomnienia z innych frontów, jednak tematyka wrześniowa nadal dominowała. Od 1942 r. pismo – kierowane w dalszym ciągu przez Stanisława Płoskiego – było dodatkiem do „Żołnierza Polskiego”. Ostatni, pięćdziesiąty czwarty numer, ukazał się w czerwcu 1944 r.