Irena Schirtładze: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne
m drobne merytoryczne, drobne redakcyjne
Linia 26:
'''Irena Schirtładze''' [[pseudonim|ps.]] „''Irka”'' (ur. [[7 kwietnia]] [[1928]] r. we [[Lwów|Lwowie]], zm. [[14 września]] [[1944]] w [[Warszawa|Warszawie]]) – [[Gruzini|Gruzinka]], w [[Powstanie warszawskie|powstaniu warszawskim]] ochotniczka-sanitariuszka w [[Batalion „Parasol”|batalionie „Parasol”]].
 
Córka [[Arkadiusz Schirtładze|Arkadiusza Schirtładze]] i Janiny z d. Kicińskiej. W latach 1937–1939 mieszkała w [[Dęblin]]ie. Jej ojciec był [[Gruzińscy oficerowie kontraktowi|gruzińskim oficerem kontraktowym]] [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojska Polskiego]] ([[Kapitan (lotnictworanga))|kapitanem lotnictwa]]). W Dęblinie szkolił polskich pilotów. Wziął udział w [[kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]]. Po [[Agresja ZSRR na Polskę|agresji ZSRR na Polskę]] wzięty do niewoli przez [[Armia Czerwona|Armię Czerwoną]], zamordowany w [[Katyń|Katyniu]].
 
Irena Schirtładze dołączyła do batalionu „Parasol” w pierwszych dniach powstania warszawskiego w sierpniu 1944 roku podczas walk tego oddziału na [[Wola (Warszawa)|Woli]]. Przydzielona do 3. kompanii przeszła szlak bojowy „Parasola” z Woli, przez [[Stare Miasto w Warszawie|Starówkę]], [[Śródmieście (Warszawa)|Śródmieście]], aż po [[Czerniaków]], gdzie została ciężko ranna przy ul. Ludnej. Zmarła [[Kalendarium powstania warszawskiego – 14 września|14 września]]. Miała 16 lat.