Szkoccy purytanie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Linia 26:
== Okoliczności powstania ==
Pragnąc zachować anonimowość Walter Scott wymyślił dla swych powieści nowy kamuflażː historię miał opowiadać fikcyjny narrator, Jedediah Cleishbotham, a autor nadał rozpoczętemu w ten sposób nowemu cyklowi tytuł ''Opowieści mojego gospodarza''. Zacierając wszelkie związki cyklu z ''autorem Waverleya'', zaczął przekazywać powieści nowego cyklu do druku, nie Archibaldowi Constable'owi, lecz Williamowi Blackwoodowi, edynburskiemu przedstawicielowi londyńskiej firmy wydawniczej John Murray. Przy okazji publikacji ''[[Czarny karzeł (powieść)|Czarnego karła]]'', pierwszej powieści cyklu, autor nakłonił wydawcę do przyjęcia za 500 funtów książek z magazynu jego przyjaciela Ballantyne'a, których nie chciał już rozprowadzać dotychczasowy wydawca. W zamian Scott zobowiązał się dostarczyć do końca roku rękopis jeszcze jednej powieści, którą byli ''Szkoccy purytanie''{{R|Bidwell127}}.
== Treść ==
Powieść nawiązuje do opowiedzianej w prologu legendy o Robercie Patersonie, zwanym ''Old Mortality,'' który pod koniec XVIII wieku wędrował po Szkocji, naprawiając i oczyszczając groby zwolenników Kovenantu. Kovenantyści podpisali układ, w którym zobowiązali się do walki z królem angielskim, wtrącającym się szkockie życie religijne. Pisarz wplótł opowieści o walkach kovenantysów w historię o Henryku Mortonie z Milnwood, umiarkowanym prezbiterianinie, aresztowanym przez angielskich dragonów, pod dowództwem Johna Grahama z Claverhouse, oskarżonym o ukrywanie fanatycznego kovenantysty, jednego z morderców anglikańskiego biskupa.
== Przypisy ==
| |||