Dowiastka: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m →‎Zasięg geograficzny: drobne redakcyjne
m →‎Biologia: wikizacja
Linia 61:
[[Plik:Dianella amoena (24702409710).jpg|thumb|Kwiatostan ''D. amoena'']]
[[Plik:Dianella sp (21380084082).jpg|thumb|Owocostany ''Dianella'' sp.]]
; Anatomia: Ziarna [[pyłek|pyłku]] z bruzdą trychotomiczną, trójramienną{{r|pollen}}{{r|pyłek}}{{r|rev}}, rzadko jednobruzdowe{{r|rev}}, wielkości 28–36 μ{{r|pollen}}. [[Egzyna]] bardzo drobno siatkowata (''D. revoluta'') lub rowkowana i dziurkowana (''D. intermedia'', ''D. ensifolia'' i ''D. montana''){{r|rev}}. Funkcja ''strumy'' w pręcikach nie jest poznana; nie są w niej obecne [[osmofory]]. Według niektórych hipotez może być adaptacją ewolucyjną i wizualnym [[Atraktanty|atraktantem]] dla [[Zoogamia|zapylaczy]]{{r|rev}}. Wewnętrzna i zewnętrzna [[epiderma]] [[owocolistek|owocolistków]] ''D. caerulea'' składa się z jednego rzędu szerokich i płaskich komórek oddzielonych [[miękisz]]em zbudowanym z relatywnie dużych, [[Komórka izodiametryczna|izodiametrycznych]] komórek i [[wiązki przewodzące|wiązkami przewodzącymi]], które oddzielone są od wewnętrznej epidermy 4–6 warstwami komórek miękiszowych. W [[mezokarp]]ie zalążni, w pobliżu jej środka, obecne są szczeliny przegrodowe, wskazujące na obecność miodników. U ''D. caerulea'' [[egzokarp]] składa się z pojedynczej warstwy komórek z cienkimi ściankami i pokryty jest cienką [[kutykula|kutykulą]]. Zewnętrzny mezokarp składa się z 7–9 warstw, a wewnętrzny z 5–6 warstw izodiametrycznych komórek [[miękisz]]u. [[Endokarp]] składa się z pojedynczej warstwy małych, sześciennych komórek. W młodych owocach zewnętrzny [[Integument (botanika)|integument]] ma grubość 3–5 warstw komórek, a wewnętrzny ma grubość 2 warstw. Gdy owoce dojrzewają, komórki egzokarpu stają się grubsze na ich zewnętrznych ścianach [[Podziały peryklinalne|podziałowych]]; mogą też dzielić się i powiększać [[podziały antyklinalne|antyklinalnie]]. Komórki w zewnętrznym mezokarpie dzielą się peryklinalnie, tworząc warstwę o grubości 10 komórek, podczas gdy wewnętrzny mezokarp ma grubość 5–6 warstw komórek. Zewnętrzne komórki mezokarpu rozszerzają się izodiametrycznie. W dojrzałych owocach brak jest przestrzeni międzykomórkowych. Endokarp dzieli się peryklinalnie i antyklinalnie, tworząc dwurzędowy endokarp, który ostatecznie ulega pogrubieniu na obu ścianach peryklinalnych. Gdy owoce dojrzewają, zewnętrzny integument rozwija się w [[fitomelatonina|fitomelatoninową]] [[łupina nasienna|łupinę nasienną]], podczas gdy wewnętrzny pozostaje miękiszowy i rozwija się w wewnętrzną powłokę nasienną (''tegmen'') o grubości 2–5 warstw komórek{{r|anatowoc}}.
 
; Rozwój: [[Bylina (botanika)|Wieloletnie]] [[hemikryptofity]], [[chamefity]] lub nano[[fanerofity]]{{r|wcspl}}. Rośliny kwitną wiosną i latem{{r|rev}}. W przypadku ''Dianella ensifolia'' rośliny kwitną i owocują najbardziej obficie w ciepłych miesiącach roku, jednak kwiaty i owoce mogą być obecne przez cały rok{{r|florida}}. Kwiaty większości gatunków otwierają się rano i kwitną do późnego popołudnia, jednak w przypadku ''D. tarda'' kwiaty otwierają się popołudniu i kwitną do wieczora (co odzwierciedla epitet gatunkowy, który po [[łacina|łacinie]] oznacza wolno, późno). Prawdopodobnie dzięki temu mechanizmowi roślina ta przyciąga innych zapylaczy i nie konkuruje z powszechną w jej zasięgu występowania ''D. revoluta''{{r|sprinter}}. Kwiaty dowiastek są zapylane wibracyjnie, przez pszczoły, na przykład z rodzajów ''[[Exoneura]]'', ''[[Lasioglossum]]'', ''[[Nomia]]'', ''[[Homalictus]]'' i ''[[Lipotriches]]''{{r|rev}}{{r|poli}}. U gatunku ''D. tasmanica'' zaobserwowano [[apomiksja|apomiksję]]{{r|rev}}. Jagody tych roślin są spożywane przez ptaki, co umożliwia rozprzestrzenianie nasion ([[ornitochoria]]){{r|rev}}.