Niszczyciel eskortowy: Różnice pomiędzy wersjami

Wszystkie specjalnie budowane niszczyciele eskortowe miały [[wyporność]] standardową 1000 - 1400 ton. Ich uzbrojenie artyleryjskie składało się z kilku [[działo uniwersalne|dział uniwersalnych]] (brytyjskie: 4-6 dział kalibru 102&nbsp;mm, amerykańskie: 3 x 76&nbsp;mm lub 2 x 127&nbsp;mm, japońskie: 3 x 127&nbsp;mm) oraz działek przeciwlotniczych. Okręty te miały ponadto wyrzutnie i [[miotacz bomb głębinowych|miotacze bomb głębinowych]], część typów miała też 2-4 wyrzutni torpedowych. SzybkośćSzhttp://www.marina.difesa.it/storiacultura/storia/almanacco/Pagine/LMNO/orsa.aspxybkość jednostek brytyjskich i japońskich, napędzanych [[turbina parowa|turbinami parowymi]] wynosiła 25-27 węzłów<ref name=daszjan/><ref name=jap/>, jedynie amerykańskie posiadały napęd turbinowy lub [[Silnik o zapłonie samoczynnym|dieslowski]] i osiągały 19-24 w<ref name=usa/>.

Tuż przed II wojną światową i podczas niej także Włosi zbudowali serię okrętów typów ''[[Torpedowce typu Orsa|Orsa]] (Pegaso)'' i [[Torpedowce typu Ciclone|''Ciclone'']] o charakterystykach i przeznaczeniu odpowiadającym niszczycielom eskortowym i tak określanym przez część literatury<ref name=conw22>Za niszczyciele eskortowe typy ''Pegaso'' i Typ 1939 uważa np. Roger Chesneau (red.): ''Conway's All the World's Fighting Ships 1922-1946'', Londyn 1992, {{ISBN|0-85177-146-7}}s. 302, a typ ''Pegaso'' także Zvonimir Freivogel: ''Włoskie korwety typu Gabbiano'', „Okręty Wojenne” nr 3/2004 (65) s. 25.</ref>. (klasyfikowanychBazowały przezna nichkonstrukcji torpedowców i oficjalnie były klasyfikowane początkowo jako [[eskortowiec|eskortowce]] (''avviso scorta''), następnie [[torpedowiec|torpedowce]], w końcu "torpedowce„torpedowce eskortowe"eskortowe” - ''torpediniera di scorta'')<ref>[httphttps://www.marina.difesa.it/storiaculturanoi-siamo-la-marina/storiamezzi/almanaccomezzi-storici/Pagine/LMNO/orsa.aspx - Orsa Avviso scorta] - strona Marynarki Włoch</ref>. Podobne okręty powstały także w ZSRR - typ ''Jastreb'', klasyfikowany jako dozorowce (''storożewoj korabl''; pierwsza jednostka weszła do służby dopiero w 1945)<ref name=jastr>S.W.Patjanin: ''Korabli Wtoroj Mirowoj wojny. Wojenno-morskoj fłot SSSR'', Morskaja Kampania 3/2009</ref>. Niektóre publikacje za niszczyciele eskortowe uważają niemieckie duże torpedowce [[torpedowce typu 1939|typu 1939]], o podobnych charakterystykach i zastosowaniu, lecz wyróżniające się silnym uzbrojeniem torpedowym (klasyfikowane były oficjalnie jako torpedowce floty)<ref name=conw22/>.