3,7 cm armata przeciwlotnicza SK C/30: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m zamieniam magiczny ISBN na szablon |
drobne ulepszenia |
||
Linia 4:
== Warianty i opis ==
Armata kalibru 37 mm SK C/30 (oryginalnie kaliber oznaczany jako 3,7 cm) została zaprojektowana w 1930 roku, do masowej produkcji i do służby weszła od 1934<ref name=weap/>. Wywodziła się z armaty lądowej Flak 18{{odn|Stehr|Breyer|1999|s=8}}. Skrót SK (lub S.K.) oznaczał ''Schiffskanone'' (armata okrętowa), a C – rok konstrukcji{{odn|Stehr|Breyer|1999|s=2}}. Przede wszystkim używano jej na podwójnie sprzężonej podstawie '''Dopp.L. C/30''' (''Doppellafette'' – podwójna laweta) na prawie wszystkich większych i średnich niemieckich okrętach tego okresu, do II wojny światowej włącznie. Podstawa miała obsadę 6-osobową. Maksymalna liczba podstaw to 8 na pancernikach typu [[pancerniki typu Bismarck|''Bismarck'']], na krążownikach ciężkich stosowano 6, na lekkich 4, a na niszczycielach 2 (często w toku wojny ich liczbę zwiększano)<ref name=weap/>. Podwójna podstawa była wyposażona w stabilizację [[żyroskop]]ową, co dawało teoretycznie wysoką celność mimo ruchu okrętu, lecz w praktyce rozwiązanie to nie spełniało oczekiwań i stwarzało problemy w eksploatacji<ref name=weap>
Drugim wariantem była pojedyncza podstawa '''L. C/30''', głównie dla małych jednostek, w tym [[kuter torpedowy|kutrów torpedowych]] oraz jednostek pomocniczych, która od 1934 roku występowała w wariancie '''L. C/34''' z tarczą ochronną grubości 8 mm{{odn|Stehr|Breyer|1999|s=8}}. Ostatnim wariantem była zmodyfikowana armata SK C/30U na pojedynczej podstawie '''Ubts.L. C/39''' dla okrętów podwodnych, która mogła być zanurzana{{odn|Stehr|Breyer|1999|s=8-10}}.
Pomimo wysokich osiągów balistycznych zapewnianych przez długą lufę (długości 83 kalibrów), była ona średnio skuteczną bronią do celów obrony przeciwlotniczej, gdyż była armatą [[broń półautomatyczna|półautomatyczną]] – każdy nabój musiał być ładowany ręcznie po wystrzale, co powodowało niską szybkostrzelność praktyczną. Z tej przyczyny w toku wojny zaczęto ją zastępować automatycznymi armatami 37 mm KM42 i KM43<ref name=weap/>.
Działa używano nie tylko na niemieckich okrętach, pewną ich partię wyeksportowano przed wojną do Hiszpanii<ref name=weap/>.
== Dane taktyczno-techniczne ==
Linia 46:
== Bibliografia ==
*
*{{Cytuj książkę | nazwisko =Stehr | imię =Werner | nazwisko2 =Breyer | imię2 =Siegfried |autor link = | tytuł = Leichte und mittlere Artillerie auf deutschen Kriegsschiffen | wydawca =Podzun-Pallas-Verlag | miejsce =Wölfersheim-Berstadt | data = | rok = 1999 | seria = Marine-Arsenal| id =Sonderheft band 18 | isbn =3-7909-0664-6| język = de| odn =tak }}
*{{cytuj książkę |nazwisko= Patianin| imię= S. |nazwisko2= Daszjan| imię2= A.|nazwisko3= Bałakin| imię3=K.|nazwisko4= Barabanow| imię4= M.|nazwisko5=Jegorow|imię5=K.|tytuł = Kriejsiera Wtoroj mirowoj. Ochotniki i zaszczitniki (Крейсера Второй мировой. Охотники и защитники)| wydawca = Jauza – Kollekcyja – EKSMO| seria=Arsenał Kollekcyja|miejsce = Moskwa | rok = 2007 | isbn = 5-699-19130-5|język=ru|odn=tak}}
[[Kategoria:Armaty morskie]]
|