Kardynałowie z nominacji Paschalisa II: Różnice pomiędzy wersjami

Baza źródłowa do rekonstrukcji Kolegium Kardynalskiego za jego pontyfikatu, choć znacznie bogatsza niż w poprzednich stuleciach, jest wciąż pełna luk, stąd poniższa lista może być niekompletna, zwłaszcza dla pierwszej dekady jego rządów. Na podstawie dostępnych materiałów źródłowych nie jest też możliwe precyzyjne określenie dat promocji poszczególnych kardynałów, można jedynie ustalić daty przybliżone, z marginesem błędu dochodzącym w niektórych przypadkach nawet do kilku lat<ref>Odnośnie bazy źródłowej z okresu pontyfikatu Paschalisa II zob. Klewitz, s. 99-100 i 114, a przede wszystkim Hüls, s. 54-64. Przybliżone daty promocji na podst. Hüls, s. 77-88 (zwł. 83-85).</ref>. Wiadomo, że zgodnie z obowiązującym wówczas prawem kościelnym nominacje kardynalskie miały miejsce co do zasady w tzw. [[Suche dni|soboty kwartalne]], a czasem wyjątkowo także w Wielką Sobotę lub sobotę przed Niedzieląniedzielą Palmowąpasyjną<ref>[[Werner Maleczek]], ''Papst und Kardinalskolleg von 1191 bis 1216'', Wiedeń 1984, s. 289. Johannes M. Brixius, ''Die Mitglieder des Kardinalkollegiums von 1130-1181'', Berlin 1912, s. 7-15, przyjmuje piątki kwartalne jako daty promocji. Rozbieżność ta ma w dużej mierze charakter pozorny, zależy bowiem od tego, czy jako datę promocji uważa się zatwierdzenie nominacji na tajnym konsystorzu, co miało miejsce w piątki, czy też oficjalne ich ogłoszenie i udzielenie nominatom święceń, co miało miejsce w soboty. W artykule przyjęto soboty jako dni właściwych promocji.</ref>. Najczęściej przyjmuje się, że kardynał został mianowany w ostatnią sobotę kwartalną przed pierwszą wzmianką dokumentacyjną o nim jako kardynale<ref>Zob. B. Zenker, ''Die Mitglieder des Kardinalkollegiums von 1130 bis 1159'', Würzburg 1964, s. 220 i nast., z tym, że Zenker przyjmuje, że promocje miały miejsce w piątki kwartalne (a nie soboty).</ref>, w niektórych przypadkach jednak data ta jest korygowana w oparciu o dodatkowe przesłanki, w szczególności miejsce danego kardynała w porządku starszeństwa, wynikające z kolejności podpisów na papieskich przywilejach. W odniesieniu do pontyfikatu Paschalisa II ta druga przesłanka ma szczególnie duże znaczenie z uwagi na zbyt skromny zasób dokumentów<ref>Por. Hüls, s. 54-88. Na podstawie analizy porządku starszeństwa na bullach papieskich Hüls doszedł do wniosku, że wielu kardynałów zostało mianowanych na wiele lat przed tym, jak po raz pierwszy wspomniani są w źródłach.</ref>.