Zrzeszenie Studentów Polskich: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Linia 15:
|stanowisko zarządzającego = Przewodniczący
|zarządzający = Łukasz Domagała ([[Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu]])
|członkowie = studenci i absolwenci uczelniszkół wyższych
|numer rejestru = 007001296
|data rejestracji = 19 września 2001
Linia 22:
|commons =
|www = http://www.zsp.pl/
}} '''Zrzeszenie Studentów Polskich (ZSP)''' – najstarsza organizacja studencka w kraju (działa jako [[stowarzyszenie]], posiada status organizacji pożytku publicznego). Jego zadaniem jest kształtowanie wśród społeczności akademickiej postaw tolerancji, promocja kultury i sportu, oraz równego dostępu dla wszystkich do kształcenia wyższego. Intelektualne i naukowe aspiracje studentów znajdują swoje organizacyjne i materialne wsparcie w inicjatywach ZSP. Zrzeszenie Studentów Polskich jest członkiem Polskiej Rady Młodzieży, ściśle współpracuje z [[Polska Rada Organizacji Młodzieżowych|Polską Radą Organizacji Młodzieżowych]], [[Stowarzyszenie „Ordynacka”|Stowarzyszeniem Ordynacka]] (byli członkowie ZSP), oraz Fundacją Komisji Historycznej Ruchu Studenckiego.
 
== Historia ==
Zrzeszenie Studentów Polskich powstało w kwietniu 1950 r.roku w [[Warszawa|Warszawie]].<ref>{{Cytuj |autor = Ryszard Stemplowski |tytuł = Zrzeszenie Studentów Polskich w socjalizmie państwowym 1950–1973 |data = 2018-08-15 |data dostępu = 2021-09-10 |isbn = 978-83-7383-935-9 |wydawca = Wydawnictwo Naukowe Scholar |url = https://books.google.co.kr/books?hl=en&lr=&id=dLLcDwAAQBAJ&oi=fnd&pg=PA5&dq=%22Zrzeszenie+Student%C3%B3w+Polskich%22&ots=V3gJfMrrD3&sig=0e7T-9oMzxIzfkm6PpR-_cuHQUE |język = pl}}</ref> Decyzję o powstaniu organizacji podjął Kongres Studentów Polskich obradujący w auli [[Politechnika Warszawska|Politechniki Warszawskiej]] w dniu 16 kwietnia 1950 r.roku I Kongres ZSP obradujący w dniach 17 i 18 kwietnia 1950 r. w sali Klubu Studenckiego „Medyk” w Warszawie, przyjął program i statut organizacji, wybrał władze naczelne. Przewodniczącym Rady Naczelnej ZSP został Sylwester Zawadzki.
 
Działalność ZSP w pierwszych latach istnienia, do 1956 r. zdominowana została przez takie sprawy jak warunki bytowe studentów (stypendia, domy akademickie, stołówki, służba zdrowia), warunki studiowania i odpoczynku, funkcjonowanie zespołów samopomocowych w nauce, zespołów artystycznych, problemy wczasów i sport. Po upadku [[stalinizm]]u w czasie przełamywania totalitarnych praktyk systemu w 1956 r.roku, ZSP zachowało swoją strukturę organizacyjną dokonując poważnych przewartościowań programowych. Organizacja wyzwoliła się z krępującego ją gorsetu kurateli politycznej i ograniczeń programowych. Wyrazami tego stanu rzeczy były rozwój i umacnianie się samorządności studenckiej na szczeblu wydziałów, uczelni, środowiska. Członkowie rad wybierani byli w wyborach bezpośrednich. W organizacji obowiązywała zasada rotacji; oznaczała ona, że dane funkcje sprawować można było najwyżej dwie kadencje. Inicjatywy ZSP w tych latach zaowocowały dynamicznym rozwojem różnorodności form działania i manifestacją zarówno kulturalną, naukowo-twórczą, jak i turystyczną. W granicach przewidzianych prawem, począwszy od lat 60., ZSP angażowało się w różne formy biznesu, handlu, marketingu, własnych przedsiębiorstw turystycznych i wypoczynkowych. Pomnażało to wypracowany własnymi siłami majątek organizacji służący dobru całego środowiska studenckiego. Dotyczyło to nade wszystko wakacyjnych hoteli studenckich, ośrodków turystyki, domów rehabilitacji, agencji pośrednictwa pracy, w tym korepetycji, nauczania języków obcych, poradnictwa ekonomicznego.
 
Ostatnim przewodniczącym ZSP w tej fazie jego istnienia był [[Stanisław Ciosek]]. W roku 1973, w ramach akcji sterowanej przez [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|PZPR]] i wbrew woli większości członków ZSP, nastąpiło przekształcenie ZSP w organizację o nazwie [[Socjalistyczny Związek Studentów Polskich]] (SZSP). Podczas VIII Kongresu ZSP odbywającego się w [[Filharmonia Narodowa|Filharmonii Narodowej]] w Warszawie zdecydowano o połączeniu go z organizacjami [[Związek Młodzieży Socjalistycznej (1957–1976)|ZMS]] i [[Związek Młodzieży Wiejskiej|ZMW]]. W efekcie SZSP stał się jedyną legalną organizacją studencką (do chwili rejestracji [[Niezależne Zrzeszenie Studentów|Niezależnego Zrzeszenia Studentów]] w 1980 r.). Przewodniczącym Zarządu Głównego SZSP został Eugeniusz Mielcarek. Działalność w tym okresie obejmowała kontynuację funkcji zawodowo-samopomocowych wraz z różnymi formami aktywności szkoleniowej i informacyjno-politycznej. Podczas [[Stan wojenny|stanu wojennego]] SZSP został rozwiązany.
Linia 33:
W roku 1982 organizacja została reaktywowana pod dawną nazwą „Zrzeszenie Studentów Polskich”, co odbyło się w warunkach stanu wojennego. Organizacja straciła dotychczasowy masowy charakter, ale była nadal liczącą się siłą społeczną uczelni.
 
Zmiany systemowe, jakie dokonały się w 1989 r.roku spowodowały ograniczenia dofinansowania organizacji. Utraciła ona część swojego majątku i znacząco spadła jej liczebność. W niektórych uczelniach organizacja przestała istnieć.
 
=== Przewodniczący Rady Naczelnej ZSP ===