Kapitalizm: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Wycofano edycje użytkownika 79.184.74.210 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to MalarzBOT.
Znacznik: Wycofanie zmian
Mafo (dyskusja | edycje)
Nowy rozdział + redakcyjne
Linia 1:
'''Kapitalizm''' – [[system gospodarczy]] oparty na prywatnej [[własność|własności]] [[środki produkcji|środków produkcji]] i w konsekwencji czerpania z nich [[zysk]]u, oraz na swobodnym obrocie dobrami w ramach [[Rynek (ekonomia)|rynku]]; stąd też gospodarka kapitalistyczna nazywana jest również '''[[Gospodarka rynkowa|gospodarką rynkową]]'''. Swoboda działalności na rynku przejawia się w postaci wolnej przedsiębiorczości, wolnego obrotu [[towar]]ami i usługami, swobodnego obrotu prawami własności, istnienia sprawnych [[instytucja finansowa|instytucji finansowych]] oraz na [[Konkurencja doskonała|wolnej konkurencji]] pomiędzy podmiotami<ref name="Milewski">{{Cytuj książkę | nazwisko = Milewski | imię = Roman | tytuł = Elementarne zagadnienia ekonomii | wydawca = PWN | miejsce = Warszawa | data = 1999 | isbn = 978-83-01-14991-8 | strony = 88–89}}</ref>.
 
Systemy protokapitalistyczne rozwijały się już w [[starożytność|starożytności]]; pierwociny nowożytnego systemu kapitalistycznego pojawiły się w XIII-XIV wieku we Włoszech{{fakt|data=2021-07}}. Podstawową cechą wyróżniającą kapitalizm od poprzednich systemów gospodarowania był sposób wykorzystania nadwyżek produkcji, zamiast bezpośredniej [[konsumpcja|konsumpcji]], były one akumulowane ([[akumulacja kapitału]]), a następnie inwestowane w celu zwiększenia możliwości produkcyjnych w kolejnym cyklu gospodarczym. Cechy takiego obrotu [[Kapitał (ekonomia)|kapitału]] miał [[przemysł włókienniczy]] w nowożytnej Anglii. W nowożytnej Europie pojawiło się kilka czynników sprzyjających rozwojowi kapitalizmu, m.in. wysoka [[inflacja]] wywołana napływem kruszców szlachetnych oraz wzrost roli państwa i centralizacja jego urządzeń. Pierwsze zjawisko wywołało szybko rosnące ceny towarów, gdy płace robotników były relatywnie stałe. Różnica napływała do kapitalistów, przez co mogła być inwestowana. Pojawienie się scentralizowanych, zbiurokratyzowanych absolutystycznych monarchii sprzyjało prowadzeniu polityki protekcyjnej, skupionej na zapobieganiu odpływu kapitału z rynku ([[merkantylizm]]).
 
[[Adam Smith]] w pracy ''[[Badania nad naturą i przyczynami bogactwa narodów]]'', wydanej w 1776 roku, opisał podstawowe zasady nowoczesnej gospodarki kapitalistycznej, i stał się teoretykiem gospodarki [[Leseferyzm|leseferystycznej]]. Po [[Rewolucja francuska|rewolucji francuskiej]] i XIX-wiecznych reformach liberalnych w Europie zostały usunięte pozostałości gospodarki feudalnej – takie jak ograniczenia cechowe, ograniczenia w obrocie ziemią i przepływie pracowników. Po kryzysie w latach 30. XX wieku powszechne stało się odchodzenie od gospodarki opartej na czystym [[liberalizm gospodarczy|liberalizmie gospodarczym]], na rzecz gospodarki kapitalistycznej z większą rolą państwa.
 
Linia 7 ⟶ 9:
== Etymologia ==
Słowo „kapitalizm” pochodzi od „kapitału”, którego źródłosłowem jest [[Łacina|łacińskie]] słowo ''capitale'', utworzone od ''caput'', czyli głowa. Pierwotnie określenie to odnosiło się do ruchomej własności.
 
== Podział systemów kapitalistycznych ==
Współcześnie w literaturze naukowej występuje wiele podziałów systemów kapitalistycznych:
{| class="wikitable mw-collapsible mw-collapsed"
|+Podział systemów kapitalistycznych<ref name=":0">{{Cytuj |autor = Małgorzata Zielenkiewicz |tytuł = Miejsce krajów Europy Środkowej i Wschodniej we współczesnych modelach kapitalizmu |czasopismo = Przegląd Zachodniopomorski |data = 2013 |issn = 0552-4245 |s = 380-381 |url = https://www.researchgate.net/publication/264047950_Miejsce_krajow_Europy_Srodkowej_i_Wschodniej_we_wspolczesnych_modelach_kapitalizmu |język = pl}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Colin Crouch |tytuł = Models of capitalism |czasopismo = New Political Economy |data = 2005 |wolumin = 10 |numer = 4 |s = 439-456 |doi = 10.1080/13563460500344336 |język = en}}</ref>
!Autorzy
!Rodzaje systemów kapitalistycznych
|-
|‪Dietrich Leibfried
|
* anglosaski (Stany Zjednoczone, Australia, Nowa Zelandia, Wielka Brytania)
* bismarcki (Niemcy, Austria); skandynawski (Szwecja, Norwegia, Finlandia, Dania)
* łaciński (Hiszpania, Portugalia, Grecja, Włochy, Francja)
|-
|Peter A. Hall, David Soskice
|
* liberalny (Stany Zjednoczone, Wielka Brytania, Kanada, Irlandia, Nowa Zelandia, Australia)
* koordynacyjny (Austria, Niemcy, Norwegia, Japonia, Belgia, Finlandia, Dania, Szwecja)
* mieszany (Francja, Włochy, Hiszpania, Portugalia, Grecja)
|-
|Terrence Casey<ref>{{Cytuj |autor = Terrence Casey |tytuł = Mapping European capitalisms and the challenge of social context |data = 2006 |miejsce = Chicago |wydawca = Fifteenth International Conference of the Council for European Studies}}</ref>
|
* koordynacyjny (Austria, Belgia, Dania, Finlandia, Francja, Niemcy, Grecja, Islandia, Włochy, Holandia, Norwegia, Portugalia, Hiszpania, Szwecja)
* pośredni (Australia, Irlandia, Japonia, Korea, Luksemburg, Szwajcaria)
* liberalny (Kanada, Nowa Zelandia, Wielka Brytania, Stany Zjednoczone)
|-
|[[Gøsta Esping-Andersen]]<ref>{{Cytuj |autor = Gøsta Esping-Andersen |tytuł = Trzy światy kapitalistycznego państwa dobrobytu |data = 2010 |isbn = 978-83-7641-272-6 |wydawca = Difin}}</ref>
|
* liberalny (Australia, Kanada, Stany Zjednoczone, Nowa Zelandia, Irlandia, Wielka Brytania)
* konserwatywny (Włochy, Japonia, Francja, Niemcy, Finlandia, Szwajcaria)
* socjaldemokratyczny (Belgia, Holandia, Dania, Norwegia, Szwecja)
|-
|[[Albert Otto Hirschman]]
|
* reński (Niemcy, Japonia)
* neo-amerykański (Stany Zjednoczone, Wielka Brytania)
|-
|‪Francis G. Castles‬, Deborah Mitchell<ref>{{Cytuj |autor r = Francis G. Castles, Deborah Mitchell |redaktor = Francis G. Castles |rozdział = Worlds of welfare and families of nations |tytuł = Families of nations: Patterns of public policy in western democracies |data = 1993 |isbn = 9781855213456 |wydawca = Dartmouth}}</ref>
|
* liberalny (Irlandia, Japonia, Szwajcaria)
* konserwatywny (Niemcy, Włochy, Holandia)
* „nieprawicowy” (ang. „non-right hegemony”; Belgia, Dania, Norwegia)
* radykalny (Australia, Nowa Zelandia, Wielka Brytania)
|-
|Maurizio Ferrera
|
* anglosaski (Wielka Brytania, Irlandia)
* bismarcki (Niemcy, Francja, Belgia, Holandia, Luksemburg, Austria, Szwajcaria)
* skandynawski (Szwecja, Dania, Norwegia, Finlandia)
* południowy (Włochy, Hiszpania, Portugalia, Grecja)
|-
|Alan Siaroff
|
* protestancki liberalny (Australia, Kanada, Nowa Zelandia, Wielka Brytania, Stany Zjednoczone)
* katolicko-demokratyczny (Austria, Belgia, Francja, Niemcy, Luksemburg, Holandia)
* protestancki socjaldemokratyczny (Dania, Finlandia, Norwegia, Szwecja)
* „późnej mobilizacji kobiet” (ang. „late female mobilization”; Grecja, Irlandia, Włochy, Japonia, Portugalia, Hiszpania)
|-
|Giuliano Bonoli
|
* brytyjski (Wielka Brytania, Irlandia)
* kontynentalny (Holandia, Francja, Belgia, Niemcy, Luksemburg)
* nordycki (Szwecja, Finlandia, Norwegia, Dania)
* południowy (Włochy, Szwajcaria, Hiszpania, Grecja, Portugalia)
|-
|Walter Korpi, Joakim Palme
|
* podstawowego zabezpieczenia (Basic Security; Kanada, Dania, Holandia, Nowa Zelandia, Szwajcaria, Irlandia, Wielka Brytania, Stany Zjednoczone)
* korporacyjny (ang. „Corporatist”; Austria, Belgia, Francja, Niemcy, Włochy, Japonia)
* opiekuńczy (ang. „Encompassing”; Finlandia, Norwegia, Szwecja)
* „ukierunkowany” (ang. „Targeted”; Australia)
|-
|Bruno Amable<ref>{{Cytuj |autor = Piotr Rosik |tytuł = Obserwator Finansowy: ekonomia, debata, Polska, świat |data = 2018-05-03 |data dostępu = 2021-10-05 |url = https://www.obserwatorfinansowy.pl/tematyka/makroekonomia/trendy-gospodarcze/kapitalizm-w-europie-ma-rozne-twarze/ |archiwum = https://web.archive.org/web/20211005105008/https://www.obserwatorfinansowy.pl/tematyka/makroekonomia/trendy-gospodarcze/kapitalizm-w-europie-ma-rozne-twarze/ |język = pl}}</ref><ref name=":1">{{Cytuj |autor = Ewa Romanowska |tytuł = Wyłaniający się w Polsce model kapitalizmu w świetle typologii odmian kapitalizmu Bruna Amable’a |czasopismo = Ekonomista |data = 2016 |issn = 2299-6184 |wolumin = 3 |url = http://www.pte.pl/pliki/1/8905/Ekonomista2016-3-strony-53-78.pdf |archiwum = https://web.archive.org/web/20200718050449/http://www.pte.pl/pliki/1/8905/Ekonomista2016-3-strony-53-78.pdf |język = pl}}</ref>
|
* anglosaski (Wielka Brytania, USA, Australia, Nowa Zelandia, Irlandia)
* socjaldemokratyczny (Szwecja, Norwegia, Dania)
* kontynentalny europejski (Francja, Niemcy, Holandia, Austria)
* śródziemnomorski (Portugalia, Hiszpania, Włochy, Grecja)
* azjatycki (Japonia, Korea)
|-
|Vivien A. Schmidt<ref>{{Cytuj |autor = Vivien A. Schmidt |tytuł = The Futures of European Capitalism |data = 2002 |isbn = 9780199253685 |wydawca = Oxford University Press |doi = 10.1093/0199253684.001.0001}}</ref>
|
* rynkowy (Stany Zjednoczone, Wielka Brytania)
* menedżerski (Niemcy, Holandia, Szwecja)
* państwowy (Francja, Włochy)
|-
|Hollingsworth J. Rogers, Wolfgang Streeck, Colin Crouch
|każdy kraj reprezentuje inny model systemu kapitalistycznego
|}
Najpopularniejszą klasyfikacją stosowaną w polskiej literaturze jest ta opracowana przez Bruna Amable’a, czyli na systemy: anglosaski, socjaldemokratyczny, kontynentalny, śródziemnomorski oraz azjatycki<ref name=":2">{{Cytuj |autor = Piotr Arak, Anna Wójcik |redaktor = Marcin Bąba |tytuł = Polski kapitalizm Jaki model gospodarki realizujemy? |data = 2016 |wydawca = Komitetu Dialogu Społecznego Krajowej Izby Gospodarczej, Polityka Insight |url = https://www.politykainsight.pl/gospodarka/ryzykaitrendy/_resource/multimedium/20104895 |archiwum = https://web.archive.org/web/20211005124324/https://www.politykainsight.pl/gospodarka/ryzykaitrendy/_resource/multimedium/20104895 |język = pl}}</ref><ref name=":1" /><ref>{{Cytuj |autor = Piotr Arak, Martyna Flis |redaktor = Anna Chyckowska |tytuł = Kapitalizm po polsku. Model społeczno-ekonomiczny
szóstej gospodarki Unii Europejskiej. |data = 2018 |isbn = 9788361284642 |wydawca = Polski Instytut Ekonomiczny |url = http://pie.net.pl/wp-content/uploads/2019/06/Kapitalizm_po_polsku-raport.pdf |archiwum = https://web.archive.org/web/20211005130323/http://pie.net.pl/wp-content/uploads/2019/06/Kapitalizm_po_polsku-raport.pdf |język = pl}}</ref>. Magdalena Zielenkiewicz, na podstawie najczęściej stosowanych klasyfikacji w polskiej literaturze, scharakteryzowała kilka wybranych systemów kapitalistycznych<ref name=":0" />:
{{Cytat|treść=* Kapitalizm anglosaski (rynkowy, liberalny): państwo jako strażnik ładu, ograniczony interwencjonizm, dominacja podejścia indywidualistycznego, brak rozbudowanego systemu świadczeń socjalnych, większość dóbr dostarczanych w innych modelach przez państwo najczęściej skomercjalizowana.
 
* Kapitalizm europejski, określany również jako model reński, kontynentalny lub koordynacyjny (społeczna gospodarka rynkowa): państwo dostarcza spójnego systemu prawnego (między innymi jest gwarantem praw własności, praw do edukacji i ochrony zdrowia, praw do bezpieczeństwa publicznego oraz sprawiedliwego systemu transferów socjalnych), umożliwia uczciwą konkurencję i swobodne funkcjonowanie rynków produktów oraz czynników wytwórczych, a także zapewnia spójny system walutowo-pieniężny i rozliczeń międzynarodowych przy niezależności banku centralnego; państwo pełni dodatkowo funkcje opiekuńcze, angażując się w organizację i finansowanie edukacji, ma bardziej rozbudowany system zabezpieczeń socjalnych oraz regulacji rynku pracy oraz reprezentuje podejście określane jako społeczny solidaryzm przy negocjacjach płacowych.
 
* Kapitalizm śródziemnomorski (czasami zaliczany do kontynentalnego): wyższa – w stosunku do kontynentalnego – ochrona zatrudnienia oraz niższe zabezpieczenia socjalne, relatywnie duże scentralizowanie systemu finansowego.
 
* Kapitalizm nordycki (socjaldemokratyczny): bardzo rozbudowany system redystrybucji dochodu narodowego, rozwinięte i powszechne świadczenia socjalne, jednocześnie wysoki stopień wolności gospodarczej w obszarze funkcjonowania rynków.
 
* Kapitalizm państwowy: odznacza się dużą, bezpośrednią aktywnością państwa w obszarze działalności gospodarczej (na przykład państwo jest monopolistą w niektórych gałęziach gospodarki).
 
* Kapitalizm azjatycki (czasami klasyfi kowany jako państwowy), bywa dzielony na podgrupy: Japonia i „tygrysy azjatyckie”; w przypadku „tygrysów azjatyckich” państwo ma autorytatywną pozycję, gospodarki te są w dużym stopniu zorientowane na eksport, przy jednoczesnym ograniczaniu konsumpcji wewnętrznej; w japońskiej wersji paternalizm uwidacznia się nie tyle na szczeblu państwowym (niskie wydatki budżetowe i ochrona socjalna), ile na szczeblu przedsiębiorstwa (stąd czasami system ten bywa określany jako mikrokorporacyjny).
 
* Gospodarka rynkowa z dominacją autokratycznego państwa: silna kontrola czynników produkcji przez państwo, decyzje gospodarcze są podejmowane na szczeblu państwowym (na przykład Zjednoczone Emiraty Arabskie, Arabia Saudyjska, Chiny, Rosja).|autor=Magdalena Zielenkiewicz|źródło=Miejsce krajów Europy Środkowej i Wschodniej we współczesnych modelach kapitalizmu}}
 
=== Europa Wschodnia i Środkowa ===
W powyższych klasyfikacjach nie pojawiają się kraje Europy Wschodniej oraz Środkowej (w tym Polska), natomiast obecnie pojawia się wiele prób przyporządkowania owych państw. Trudności w klasyfikacji spowodowane były gwałtownym przejściem systemów gospodarczych tych państw z gospodarek centralnie planowanych do rynkowych. Jedną z propozycji wysunął [[Stanisław Swadźba]], który wraz z wraz z zespołem przeprowadził analizę krajów [[Unia Europejska|Unii Europejskiej]] uwzględniając przede wszystkim wolność gospodarczą oraz opiekuńczości państwa. Na tej podstawie wyróżniono następujące rodzaje systemów<ref>{{Cytuj |autor r = Stanisław Swadźba |redaktor = Danuta Kopycińska |rozdział = Rozdział 6: liberalizm a opiekuńczość w krajach unii |tytuł = Polityka gospodarcza państwa |data = 2007 |isbn = 9788360903438 |miejsce = Szczecin |wydawca = Uniwersytet Szczeciński |s = 64-75}}</ref>:
 
* liberalne i mało opiekuńcze (Estonia),
* liberalne i średnio opiekuńcze (Wielka Brytania, Irlandia, Holandia, Finlandia),
* liberalne i opiekuńcze (Dania, Luksemburg),
* liberalno-interwencjonistyczne i mało opiekuńcze (Litwa, Cypr, Malta, Węgry, Łotwa, Słowacja),
* liberalno-interwencjonistyczne i średnio opiekuńcze (Austria, Czechy, Słowenia),
* liberalno-interwencjonistyczne i opiekuńcze (Szwecja, Niemcy, Belgia),
* interwencjonistyczne i mało opiekuńcze (Polska, Grecja),
* interwencjonistyczne i średnio opiekuńcze (Włochy, Portugalia, Hiszpania),
* interwencjonistyczne i opiekuńcze (Francja).
 
==== Polska ====
Określenie systemu kapitalistycznego w Polsce jest ściśle związana z historią całego regionu Europy Środkowej i niekiedy zwraca się uwagę, że kraje po transformacji realizują własną ścieżkę rozwoju w postaci [[Konwergencja (ekonomia)|konwergencji]] do modeli zachodnich. W przypadku Polski, a właściwie całej [[Grupa Wyszehradzka|Grupy Wyszehradzkiej]], charakterystyczna jest obecność kierunku neoliberalnego w gospodarce. Przekłada się to na szukanie rozwiązań łączących urynkowienie wraz z zachowaniem elementów państwa opiekuńczego i protekcjonizmu. Według Andreasa Nölke'a i Arjana Vliegentharta Polska zalicza się do państw tzw. „zależnej gospodarski rynkowej” (ang. „dependent market economy”, DME), czyli silnie powiązanej z zagranicznym kapitałem w obszarze kształtowania modelu społeczno–gospodarczego<ref>{{Cytuj |autor = Andreas Nölke, Arjan Vliegenthart |tytuł = Enlarging the Varieties of Capitalism: The Emergence of Dependent Market Economies in East Central Europe. |czasopismo = World Politics |data = 2009 |issn = 0043-8871 |wolumin = 61 |numer = 6 |wydawca = Trustees of Princeton University |s = 670-702}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Adam Czerniak, Ryszard Rapacki, Juliusz Gardawski, Bożena Horbaczewska, Adam Karbowski, Mariusz Próchniak, Piotr Maszczyk |tytuł = Wyłaniające się odmiany kapitalizmu w Europie Środkowo-Wschodniej: przegląd badań |czasopismo = Ekonomista |data = 2018 |issn = 2299-6184 |wolumin = 5 |url = http://www.pte.pl/pliki/1/8905/Ekonomista2018-5-pages-34-64.pdf |archiwum = https://web.archive.org/web/20200720192721/http://www.pte.pl/pliki/1/8905/Ekonomista2018-5-pages-34-64.pdf |język = pl}}</ref>. Wśród innych elementów państw DME można wyróżnić „produkcje złożonych trwałych dóbr konsumpcyjnych, wykwalifikowaną i tanią siłą roboczą, transferem innowacji technologicznych w obrębie ponadnarodowych przedsiębiorstw oraz dopływem kapitału dzięki bezpośrednim inwestycjom zagranicznym”. Zwraca się również na niski poziom dialogu społecznego, niewielkie (w stosunku do Europy Zachodniej) [[Związek zawodowy|uzwiązkowienie pracowników]], nieduża innowacyjność czy system zarządzania przedsiębiorstwami, tj. główne decyzje zapadają w siedzibach firm położonych poza granicami kraju<ref name=":2" />.
 
Na podstawie badań przeprowadzonych przez Instytut Badań Rynku, Konsumpcji i Koniunktur, Polska w 2017 otrzymała 52,2 pkt w prowadzonym przez instytucję Indeksie Kapitalizmu, co uplasowało ją na 16. pozycji wśród 34 analizowanych krajów rozwiniętych. W badaniu brano pod uwagę takie elementy gospodarki jak: polityka społeczna, konkurencja gospodarcza, nauka i edukacja, sektor finansowy, rynek pracy, finanse publiczne, polityka i kultura gospodarcza<ref>{{Cytuj |autor = Paweł Bednarz |tytuł = Solidaryzm społeczny i walka o konkurencyjność, czyli kapitalizm po polsku |data = 2018-08-22 |data dostępu = 2021-10-05 |opublikowany = Business Insider |url = https://businessinsider.com.pl/finanse/kapitalizm-w-polsce-raport-ibrkik/9j48ebf |archiwum = https://web.archive.org/web/20211005130302/https://businessinsider.com.pl/finanse/kapitalizm-w-polsce-raport-ibrkik/9j48ebf |język = pl}}</ref>.
 
*
 
== Teorie liberalne ==