Wikipedysta:Mafo/121 Centre: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
Nowa strona: {{Budynek infobox |nazwa = Syrena |nazwa oryginalna = |zabytek = |zdjęcie = |opis zdjęcia = Front skłotu w 2020 r. |państwo = Polska |miejscowość = Warszawa |adres = ul. Wilcza 30<br />00-544 Warszawa |typ budynku = kamienica |styl architektoniczny = |architekt = |inwestor = |wysokość całkowita… Znaczniki: Edytor kodu źródłowego 2017 Link do ujednoznacznienia |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1:
{{Budynek infobox
|nazwa =
|nazwa oryginalna =
|zabytek =
|zdjęcie =
|opis zdjęcia =
|państwo = Polska
|miejscowość =
|adres =
|typ budynku = kamienica
|styl architektoniczny =
Linia 25:
|właściciel =
|plan budynku =
|kod mapy =
|współrzędne =
|commons =
|www =
}}
'''121 Centre''' – [[skłot]] i [[Autonomiczne centrum społeczne|centrum społeczne]] w [[Brixton]], w południowym [[Londyn|Londynie]], istniejące od 1981 do 1999. Jako [[Anarchizm|anarchistyczny]] ośrodek społeczny, miejsce to zawierało księgarnię, kawiarnię, [[infoshop]], bibliotekę, przestrzeń biurową, drukarnię i przestrzeń do prób muzycznych oraz spotkań. Wśród organizacji korzystających z miejsca oferowanego przez skłot znalazły się [[Jedzenie Zamiast Bomb|Food Not Bombs]], [[Anarchistyczny Czarny Krzyż]], oddziały pomocy dla więźniów, magazyn [[Anarchizm feministyczny|anarchofeministyczny]], organizacja pomocy dla skłotersów oraz grupa [[Anarchizm queerowy|anarchoqueerowa]]<ref name=":0">{{Cytuj |autor = Keith McHenry, Chaz Bufe, Hedges Chris |tytuł = The Anarchist Cookbook |data = 2015 |isbn = 9781937276768 |wydawca = See Sharp Press}}</ref>. W 121 Centre odbywały się m. in. koncerty punkowe, kobiece wieczory kawiarniane oraz comiesięczna noc [[Queer|queerowa]]. Ośrodek był kameralny<ref>{{Cytuj |redaktor = Pamela K. Gilbert |tytuł = Imagined Londons |data = 2002 |isbn = 9780791455012 |wydawca = SUNY Press}}</ref> i był jednym z najdłużej działających skłotów w Londynie<ref name=":0" />.
==
Budynek przy 121 Railton Road został po raz pierwszy zasiedlone przez [[Olive Morris]] w 1973. Założono tam księgarnię Sabarr Books, zanim przeniosła się gdzie indziej. Ośrodek stał się wówczas anarchistycznym centrum społecznym<ref>{{Cytuj |autor = Emma Allotey |tytuł = Morris, Olive Elaine (1952–1979) |data = 2012 |data dostępu = 2021-10-06 |opublikowany = Oxford Dictionary of National Biography |doi = 10.1093/ref:odnb/9780198614128.001.0001/odnb-9780198614128-e-100963;jsessionid=cb3da3f6d9281f3bcc1d00fee152c599 |url = https://www.oxforddnb.com/view/10.1093/ref:odnb/9780198614128.001.0001/odnb-9780198614128-e-100963;jsessionid=CB3DA3F6D9281F3BCC1D00FEE152C599 |archiwum = https://web.archive.org/web/20211006124505/https://www.oxforddnb.com/view/10.1093/ref:odnb/9780198614128.001.0001/odnb-9780198614128-e-100963;jsessionid=CB3DA3F6D9281F3BCC1D00FEE152C599 |język = en}}</ref>.
== Aktywności ==
Podczas [[Zamieszki w Brixton (1981)|zamieszek w Brixton w 1981]] centrum pozostało nietknięte<ref>{{Cytuj |autor = Albert Meltzer |rozdział = By the Waters of Babylon; The Battle of Railton Road; International Centres |tytuł = I Couldn't Paint Golden Angels: Sixty Years of Commonplace Life and Anarchist Agitation |data = 1996 |data dostępu = 2021-10-06 |isbn = 9781873176931 |wydawca = [[AK Press]] |opublikowany = www.spunk.org |url = http://www.spunk.org/texts/writers/meltzer/sp001591/angels21.html |archiwum = https://web.archive.org/web/20201116123601/http://www.spunk.org/texts/writers/meltzer/sp001591/angels21.html |język = en}}</ref>. W 1983 ośrodek gościł osoby przybywające do Londynu na demonstrację Stop the City. Kate Sharpley Library (KSL) zostało założone na 121 Railton Road w 1979 przez, między innymi, Alberta Meltzera. Od 1993 w tym miejscu odbywały się imprezy związane z muzyką industrialową, speedcorem i gabberem, takie jak industrialne noce Sate. Centrum społeczne było szczególnym ośrodkiem dla tych eksperymentalnych podgatunków. Klub Dead by Dawn gościł najostrzejszą i najszybszą muzykę Londynu w latach 1994-1996. Uczestników łączyły zainteresowania estetyczne, w tym ziny, wykłady Sadie Plant oraz literatura intelektualna sytuacjonistów, Deleuze'a i Guattariego oraz Williama Burroughsa. W odróżnieniu od innych inicjatyw klubowych czy imprezowych, Dead by Dawn zostało pomyślane jako unikalne połączenie dyskusji, filmów, wystaw i straganów, zapewniając ponadto dostęp do Internetu.
Centrum zostało podpalone podczas nasilenia prawicowej przemocy w 1993.
Eksmisja
Lambeth London Borough Council uzyskał sądowy nakaz przejęcia budynku na początku 1999. W odpowiedzi skłotersi podjęli szereg działań wyrażających sprzeciw: zmienianie billboardów, rozlepianie ulotek protestacyjnych, publikowanie w South London Stress oraz okupacja ratusza w Lambeth w ramach protestu przeciwko nowemu prawu zabraniającemu picia alkoholu w miejscach publicznych. The Evening Standard opisał ich kampanię jako „wysoce efektywną". Gdy zbliżał się termin eksmisji, mieszkańcy zabarykadowali się w środku i w kwietniu zorganizowali całodzienną imprezę uliczną. Uzbrojone oddziały policji usunęły później pozostałych lokatorów. Głównym impulsem do przejęcia budynku były rosnące wartości nieruchomości.
== Przypisy ==
|