Łacinka białoruska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne |
ilustracja |
||
Linia 6:
[[Plik:Branisłaŭ Taraškievič - Biełaruskaja gramatyka dla škoł, 1931.jpg|thumb|Podręcznik szkolny autorstwa [[Bronisław Taraszkiewicz|Bronisława Taraszkiewicza]] wydany w Wilnie w 1931 roku]]
[[Plik:Materiały bibliograficzne z zakresu literatury białoruskiej.jpg|thumb|Książka [[Romuald Ziemkiewicz|Romualda Ziemkiewicza]] poświęcona [[Jan Barszczewski|Janowi Barszczewskiemu]], wydana w [[Wilno|Wilnie]] w 1911 roku]]
[[File:List_Kalinoŭskaja.jpg|mały|Jedna z kart "Listów spod szubienicy" [[Konstanty Kalinowski|Konstantego Kalinowskiego]] (1864), pisanych po białorusku łacinką z polską ortografią]]
Po upadku Związku Radzieckiego i uzyskaniu niepodległości przez [[Białoruś]] rozpoczęto pracę nad przywróceniem łacinki do zapisu języka białoruskiego, ale używana jest ona bardzo rzadko. Posługuje się nią na przykład środowisko skupione wokół tygodnika „[[Nasza Niwa]]” i pisma [[Arche (pismo)|Arche]] oraz zespół [[N.R.M.]] - większość tytułów ich płyt i piosenek jest zapisana właśnie łacinką.
| |||