Pangajon: Różnice pomiędzy wersjami

Żyzne i bogate w wodę tereny wokół Pangejonu zawsze stanowiły teren intensywnej kolonizacji, rywalizacji i ostrych starć lokalnych plemion, miast-państw, następnie także mocarstw: najpierw Persji, Aten, Sparty i Macedonii, następnie Macedonii i Rzymu, od VI w. n.e. Bizancjum i Słowian. W XX wieku teren [[wojny bałkańskie|zaciętych walk]] sił zbrojnych [[Grecja|Grecji]] i [[Turcja|Turcji]], następnie Grecji i [[Bułgaria|Bułgarii]], a w kilka lat później, już w trakcie [[I wojna światowa|I wojny światowej]], wojsk greckich i brytyjskich z bułgarskimi. U stóp Pangajon leży ważny strategiczne węzeł drogowy i wczesnostarożytne warownie, następnie przekształcone w bogate miasto, port i ważną bazę morską okresu klasycznego, hellenistycznego, rzymskiego i bizantyjskiego - Amfipolis. W 451 n.e. na stokach Pangajonu, na wysokości 753 m n.p.m., założono pierwszy w Europie klasztor chrześcijański, p.wpw. Matki Boskiej ''Eikosifoinissa'', aktywny także dziś<ref>(gr.) Mονή Εικοσιφοινίσσης. Porównaj obszerną [https://web.archive.org/web/20140924041039/http://www.orthodoxia.gr/printer_friendly.cfm?id=1144&obcatid=3 informację o monastyrze] na stronie orthodoxia.gr</ref>.