Konstanty Kalinowski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Linia 32:
[[Plik:Приказ комиссара Польского правительства Гродненского воеводства населению о неповиновении российским войскам.jpg|mały|Rozkaz komisarza Rządu Narodowego na województwo grodzieńskie, 1863]]
[[Plik:List_Kalinoŭskaja.jpg|mały|Jedna z kart "Listów spod szubienicy", 1864]]
Pochodził ze [[Ziemiaństwo|szlacheckiego]] rodu [[Kalinowscy|Kalinowskich]] herbu [[Kalinowa (herb szlachecki)|Kalinowa]] wywodzącej się z [[Mazowsze|Mazowsza]] (ich protoplastą był [[Andrzej Kalinowski (żołnierz)|Andrzej]], który poległ [[Bitwa pod Obertynem|pod Obertynem]] w XVI wieku), od kilku pokoleń mieszkającej w majątku [[Kalinowo]] na [[Podlasie|Podlasiu]]. Był synem Szymona Kalinowskiego. Matka jego, Weronika z Rybińskich, wcześnie zmarła i wychowywała go macocha. Miał starszego brata Wiktora Antoniego, który później został znanym historykiem i bibliofilem<ref>{{Cytuj |tytuł = Віктар Каліноўскі — вучоны, гісторык, бібліяфіл » Свислочь Свіслацкая газета Свислочская газета |data = 2014-08-15 |data dostępu = 2021-10-15 |opublikowany = web.archive.org |url = https://web.archive.org/web/20140815084826/http://www.svisloch.info/proekty/history/973-viktar-kalinoski-vuchony-gistoryk-bibliyafil.html}}</ref>. Ojciec w 1836 sprzedał majątek i założył fabrykę tkacką w [[Mostowlany|Mostowlanach]], gdzie urodził się Wincenty. W 1849 roku Kalinowscy kupili [[folwark]] Jakuszówka koło [[Świsłocz (rejon świsłocki)|Świsłoczy]] w powiecie wołkowyskim, gdzie Wincenty spędził młodość.
Po ukończeniu [[Gimnazjum w Świsłoczy|szkoły średniej w Świsłoczy]] w 1855 r. przeprowadził się do [[Moskwa|Moskwy]], gdzie studiował prawo na uniwersytecie. Po paru latach przeniósł się do [[Petersburg|Sankt Petersburga]], gdzie kontynuował studia na [[Petersburski Uniwersytet Państwowy|Uniwersytecie Petersburskim]] oraz zaangażował się w mieszaną ([[Polska|polsko]]-[[Rosja|rosyjską]]) konspirację wymierzoną w [[carat]].
W 1860 osiadł na powrót w [[Gubernia grodzieńska|guberni grodzieńskiej]], gdzie zaangażował się w działalność narodową. W 1862 roku pod pseudonimem ''Jaśko haspadar s pad Wilni'' (''Jaśko, gospodarz spod Wilna'') zaczął wydawać skierowane do chłopów pismo „Mużyckaja Prauda”, jedno z pierwszych czasopism w [[Język białoruski|języku białoruskim]] (pisane [[Łacinka białoruska|łacinką]] z polską ortografią, wyszło 7 numerów).
W swych pismach Kalinowski wypowiadał się za uniezależnieniem się [[Wielkie Księstwo Litewskie|Litwy]] (rozumianej jako byłe Wielkie Księstwo Litewskie) od [[Imperium Rosyjskie|Rosji]], powrotem do [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|federacji polsko-litewskiej,]] ochroną języka białoruskiego oraz za zdecydowanymi reformami społecznymi ([[uwłaszczenie chłopów]], [[parcelacja]] [[Latyfundium|wielkich majątków ziemskich]]). Był zwolennikiem włączenia do zbrojnej walki o niepodległość mas [[Chłopi w Polsce|chłopskich]]. Był również zwolennikiem powrotu do [[Kościół unicki w I Rzeczypospolitej|kościoła unickiego]] i przeciwnikiem [[Prawosławie|prawosławia]]<ref>{{Cytuj |tytuł = Czyj bohater |data = 2020 |data dostępu = 2021-10-14 |opublikowany = Przegląd Prawosławny |url = https://przegladprawoslawny.pl/2020/01/01/czyj-bohater/ |język = pl-PL}}</ref>.
| |||