Aleksander Getritz: Różnice pomiędzy wersjami

Po powrocie z zesłania, dzięki pomocy [[Ludwik Ruczka|ks. Ludwika Ruczki]]<ref name="katalog"/>, osiadł we Lwowie. Początkowo był zatrudniony w pracowni introligatorskiej Fryderyka Opuchlaka<ref name="nekrolog"/>. W 1870 otworzył własny zakład. Jego pracownia galanteryjno-introligatorska była bardzo popularna we Lwowie, szczególnie w zakresie introligatorstwa dewocyjnego i luksusowego. Wykonywał oprawy dla urzędów miejskich, bibliotek – [[Zakład Narodowy im. Ossolińskich|Zakładu Narodowego im. Ossolińskich]], [[Uniwersytet Lwowski|Uniwersyteckiej]] i [[Politechnika Lwowska|Politechniki]]. Prace Getritza były nagradzane na wystawach rzemiosła polskiego organizowanych między innymi we Lwowie, [[Przemyśl]]u i Krakowie<ref>{{cytuj książkę |nazwisko =Gruchała | imię =Irena | tytuł ="W tym streszczało się niejako moje życie". Lwowski księgozbiór Heleny Dąbczańskiej (1863-1956) jako wyraz kultury książki epoki | miejsce = Kraków | rok = 2016 | strony = 265 | isbn = 978-83-233-4137-6 | url = https://ruj.uj.edu.pl/xmlui/bitstream/handle/item/33049/gruchala_w_tym_streszczalo_sie_niejako_moje_zycie_2016.pdf }}</ref>. Z biegiem lat jego przedsiębiorstwo uzyskało renomę jednego z najlepszych zakładów tego typu w Austro-Węgrzech. Miało ono siedzibę we Lwowie przy ul. Kapitulnej 8<ref name="biogram"/><ref name="fbc"/> (później przy ul. Rynek 41<ref name="lanckorona"/>), pod tym samym adresem Getritz prowadził również sklep z dewocjonaliami. W sumie w swoim zakładzie, poza usługami introligatorskimi, oferował: naklejanie na płótno map, planów, fotografii; sprzedaż wyrobów galanteryjnych, albumów, dyplomów, tek na biurka, kaset na srebro i klejnoty, makat, ram ze skóry, drzewa, pluszu; posiadał również własny skład papieru i przyborów szkolnych oraz magazyn artykułów religijnych.