Państwa nieuznawane: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Historyczne państwa nieuznawane lub częściowo uznane (po II wojnie światowej): w sekcji "Charakterystyka" jest opisane dlaczego Państwo Islamskie nie było państwem nieuznawanym |
→Charakterystyka: przykład od lat nieprawdziwy |
||
Linia 8:
Praktyka uznawania państw pojawiła się pod koniec XVIII wieku w związku z uznaniem niepodległości [[Stany Zjednoczone|Stanów Zjednoczonych]] przez niektóre inne państwa. Później zasada ta się rozszerzała, by osiągnąć kulminację w postaci uznawania niepodległości byłych [[Kolonia (geografia polityczna)|kolonii]].
W myśl dominującej w prawie międzynarodowym zasady uznanie państwa na arenie międzynarodowej nie jest warunkiem koniecznym do jego powstania. W praktyce jednak jest inaczej: państw nieuznawanych na arenie międzynarodowej nie uważa się za niepodległe. Jednak nie zmienia to faktu, że państwa takie funkcjonują, mają swoje [[Terytorium (podział administracyjny)|terytoria]], ludność i [[Rząd (prawo)|rządy]] sprawujące nad nimi suwerenną kontrolę. Obszarów separatystycznych, które ogłosiły niepodległość, jest na świecie wiele, lecz tylko nieliczne z nich można zaliczyć do państw ''de facto'' niepodległych. Nie będą nimi regiony, które proklamowały niepodległość, lecz w dalszym ciągu pozostają pod faktyczną władzą kraju, do którego dotychczas należały. Państwami nie są również obszary separatystyczne, na których wciąż trwają walki i sytuacja może ciągle ulegać zmianie
Obecnie za ''de facto'' niepodległe można uznać osiem państw, których niepodległość, ogłoszona co najmniej kilkanaście lat temu, zdążyła już okrzepnąć lub została uznana przez co najmniej jedno państwo uznawane na arenie międzynarodowej, a ich rządy bez przeszkód sprawują władzę nad terytorium, mającym w miarę określone [[granica państwowa|granice]] i stałą ludność.
| |||