Romuald Wolikowski: Różnice pomiędzy wersjami

|miejsce śmierci = [[Edmonton]], [[Wielka BrytaniaKanada]]

|odznaczenia = {{order|VM|KS}} {{order|KN|KN}} {{order|OOP|KO}} {{order|KW|4}} {{order|KZUWW1918-1921}} {{order|KZ|Z}} {{order|MW1918-21}} {{order|MDON}} {{order|KZUWW1918-1921MDS|B}} {{order|AVM}} {{order|CiKOŚSt|1}} {{order|CiKOŚSt|2}} {{order|ŚA|2}} {{order|ŚA|3}} {{order|ŚA|4}} {{order|OŚW|4}} {{order|KŚJ|4}}

Był synem Józefa, [[Powstanie styczniowe|powstańca styczniowego]] i [[Zesłanie|zesłańca]]., Doi 1899,Elżbiety doze Szczerbińskich. Do śmierci matki w 1899 (ojciec zmarł wcześniej), nauki pobierał w domu rodzinnym. Dwa lata później, starsi bracia, występujący jako opiekunowie, oddali go do Szkoły Kadetów w [[Jarosław (Rosja)|Jarosławiu]] (od 1906 komendantem szkoły był krewny Wolikowskich, [[Józef Latour]], późniejszy generał Wojska Polskiego). W 1910, po ukończeniu szkoły kadetów, przyjęty został do szkoły wojskowejoficerskiej w Moskwie. W 1912, po awansie na podporucznika, otrzymał przydział do 71 pułku piechoty w [[Puławy|Puławach]] ([[18 Dywizja Piechoty Imperium Rosyjskiego|18 DP]]). W szeregach tego pułku, w latach 1914–1917, walczył na froncie zachodnim. W 1917 wstąpił do [[I Korpus Polski w Rosji|I Korpusu Polskiego w Rosji]], z którego został skierowany do [[Nikołajewska Akademia Sztabu Generalnego|Imperatorskiej Nikołajewskiej Akademii Wojskowej]], w charakterze słuchacza kursu. Latem 1918, po rozwiązaniu korpusu, przedostał się do [[Ufa|Ufy]] i dalej do [[Bugurusłan]]ia i [[Nowosybirsk|Nowonikołajewska]], gdzie razem z [[Walerian Czuma|Walerianem Czumą]] organizował polskie formacje wojskowe. Pełnił wówczas obowiązki szefa sztabu [[5 Dywizja Strzelców Polskich (WP na Wschodzie)|5 Dywizji Strzelców Polskich]]. Z Rosji udał się przez [[Japonia|Japonię]] i [[Hawaje]] do Stanów Zjednoczonych. W kwietniu 1919 razem z [[Armia Polska we Francji|Armią Hallera]] powrócił do Polski.

W [[Kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej 1939]] dowodził etapami [[Armia „Poznań”|Armii „Poznań”]]. 18 września 1939 ewakuował się do Rumunii, a następnie, za zgodą generała dywizji Władysława Sikorskiego, do Francji. W październiku powierzone mu zostały obowiązki dowódcy 1 pułku szkolnego w [[Camp de Coëtquidan|obozie Coëtquidan]]. W styczniu następnego roku, w tym samym obozie, wyznaczony został na stanowisko komendanta Centrum Szkół Piechoty. W czerwcu 1940, po przegranej [[Kampania francuska 1940|kampanii]], ewakuował się do Wielkiej Brytanii. Od października tego roku pełnił obowiązki zastępcy dowódcy, a od 28 lipca do 17 sierpnia 1941 dowódcy [[3 Brygada Kadrowa Strzelców|3 Brygady Kadrowej Strzelców]]. W sierpniu 1941, po zawarciu [[Układ Sikorski–Majski|układu Sikorski-Majski]] i nawiązaniu stosunków dyplomatycznych z ZSRR, wyjechał do Moskwy, gdzie objął stanowisko attaché i szefa Polskiej Misji Wojskowej. 1 września 1941 gen. dyw. Władysław Sikorski awansował go na generała brygady. We wrześniu 1942 odwołany został z zajmowanych stanowisk na żądanie władz radzieckich i mianowany komendantem kursów oficerskich przy dowództwie [[Armia Polska na Wschodzie|Armii Polskiej na Wschodzie]]. Od kwietnia 1944 do 1946 pozostawał w dyspozycji Ministra Obrony Narodowej, a później szefa Sztabu Głównego w Londynie.[[Plik:Nagrobek_gen_Wolikowskiego.jpg|prawo|mały|200x200px|Grób gen. Romualda Wolikowskiego]]Po demobilizacji osiedlił się w [[Edmonton]] ([[Alberta]], [[Kanada]]). Przez wiele lat był aktywnym członkiem tamtejszego SPK Koła Nr.6. będąc okresowo członkiem zarządu. Prawie do końca życia pojawiał się na lokalnych imprezach polonijnych.

* Krzyż Srebrny [[Order Wojskowy Virtuti Militari|Orderu Wojskowego Virtuti Militari]] [[Kawalerowie Virtuti Militari 1914–1921|nr 4436]] (1921)<ref>Dekret Wodza Naczelnego L. 3429 z 1921 r. [http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=64481 (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 1, s. 8)]</ref>

* [[Krzyż Walecznych]] (czterokrotnie)<ref name=":1" />

* [[Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921]]<ref name=":1" />

* [[Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości]]<ref name=":1" />

* [[Medal Zwycięstwa|Medal MiędzysojuszniczyZwycięstwa („Médaille Interalliée”)]]