Decymacja: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Brak uzasadnienia, wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez 2A00:F41:48BF:ACDA:AAA8:7424:EF08:66C1) i przywrócono wersję 59365663 autorstwa Gungir1983 |
dodanie spisku Znacznik: Wycofane |
||
Linia 4:
W [[Cesarstwo Rzymskie|Imperium rzymskim]] stosowano ją bardzo rzadko do pacyfikacji zbuntowanych [[legion]]ów oraz w stosunku do oddziałów, które uciekły z pola walki lub porzuciły swe [[insygnia]]. Każdy z 10 żołnierzy ciągnął losy, życie tracił jeden niezależnie od rangi i zasług. Pozostałym przy życiu legionistom zamiast przydziałów [[pszenica|pszenicy]] wydawano [[jęczmień]] i karano dodatkowo kwaterowaniem poza umocnionym obozem do czasu, aż zmazali swoje przewiny w walce. Ze względu na poważne osłabienie stanu osobowego stopniowo zaniechano stosowania decymacji.
W czasach nowożytnych decymację stosowało dowództwo [[Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego|bolszewickie]] w czasie [[wojna domowa|wojny domowej]], m.in. w stosunku do oddziałów odmawiających walki przeciwko [[Powstanie w Kronsztadzie|powstaniu]] w [[Kronsztad]]zie. W sierpniu 1914 okupacyjne wojska niemieckie w [[Kalisz]]u dokonały decymacji 800 zatrzymanych, cywilnych mężczyzn na Wzgórzu Wiatracznym. Był to powszechnie stosowany przez [[Narodowy socjalizm|nazistów]] środek [[sankcja|represji]] odwetowej wobec ludności cywilnej okupowanych terenów podczas II wojny światowej, np. w [[obóz koncentracyjny|obozach koncentracyjnych]] jako kara za ucieczkę współwięźnia.(LEGIONY)
== Decymacja w kulturze ==
| |||