Parry O’Brien: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Linki zewnętrzne: dodanie kategorii |
m drobne merytoryczne, +rekordy, źródła/przypisy Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017 |
||
Linia 11:
|miejsce śmierci = [[Santa Clarita]]
|obywatelstwo =
|wzrost = 190 cm
|pozycja =
|klub =
Linia 31:
'''William Patrick (Parry) O’Brien''' (ur. [[28 stycznia]] [[1932]] w [[Santa Monica]], w [[Kalifornia|Kalifornii]], zm. [[21 kwietnia]] [[2007]] w [[Santa Clarita]], w Kalifornii) – [[lekkoatletyka|lekkoatleta]] [[Stany Zjednoczone|amerykański]], dwukrotny mistrz olimpijski w [[pchnięcie kulą|pchnięciu kulą]].
== Przebieg kariery ==
Urodzony w rodzinie pary imigrantów, Irlandczyka i Rosjanki, uprawiał lekkoatletyczne konkurencje rzutowe jako student [[Uniwersytet Południowej Kalifornii|University of Southern California]]; kontuzja przekreśliła jego szanse na karierę [[futbol amerykański|futbolisty]]. Wyróżniał się jako kulomiot, sięgając w 1951 po pierwszy z kilkunastu tytułów mistrza kraju (w zawodach pod auspicjami Amateur Athletic Union). Dzięki rewolucyjnej innowacji technicznej – stawał tyłem do rzutni, a następnie wykonywał w kole zamach o 180 stopni; jest to tzw. technika ślizgowa, która do tej pory jest stosowana obok techniki obrotowej – zdominował w latach 50. swoją konkurencję, pozostając niepokonany w latach 1952-1956 przez 116 kolejnych zawodów. Ustanowił szesnaście rekordów świata, jako pierwszy przekroczył barierę 18 m (9 maja 1953), a następnie 19
Ukoronowaniem dominacji O’Briena w pchnięciu kulą były dwa tytuły mistrza olimpijskiego, po które sięgnął w [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1952|Helsinkach (1952)]] i [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1956|Melbourne (1956)]]. W [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1960|Rzymie (1960)]] musiał zadowolić się medalem srebrnym, za swoim rodakiem [[Bill Nieder|Billem Niederem]] (wicemistrzem cztery lata wcześniej), a w [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1964|Tokio (1964)]] uplasował się tuż za podium na 4. miejscu. O stale rosnącym poziomie sportowym konkurencji świadczy fakt, że wynik uzyskany w 1952, dający mistrzostwo olimpijskie (17,41 m), cztery lata później nie wystarczałby już nawet do brązowego medalu; analogiczne zależności wynikają z porównania rezultatów z 1956 i 1960 oraz 1960 i 1964. Rekord życiowy O’Brien ustanowił u schyłku kariery w 1966, pchając kulę na 19,69 m. Amerykanin jest ponadto rekordzistą w "oburęcznym" pchnięciu kulą, uwzględniającym najlepsze wyniki uzyskane prawą i lewą ręką.
Linia 40 ⟶ 41:
Nazwisko O’Briena wpisano do Hall of Fame lekkoatletyki amerykańskiej (1974) oraz olimpizmu amerykańskiego (1984).
== Rekordy życiowe ==
źródło<ref>{{Cytuj |tytuł = Parry O'Brien Biography and Statistics - Olympics at Sports-Reference.com |data = 2008-12-29 |data dostępu = 2021-12-04 |opublikowany = web.archive.org |url = https://web.archive.org/web/20081229123158/http://www.sports-reference.com/olympics/athletes/ob/parry-obrien-1.html}}</ref>:
* pchnięcie kulą – 19,69 m (1966)
* rzut dyskiem – 59,99 m (1965)
== Linki zewnętrzne ==
| |||