Wikipedysta:Zala/brudnopis2: Różnice pomiędzy wersjami

Podczas [[I wojna bałkańska|I wojny bałkańskiej]], 12 grudnia 1912 roku „Taşoz” i „Basra” udały się na patrol na wody Dardaneli, chcąc wciągnąć w zasadzkę [[Królestwo Grecji (1832–1924)|greckie]] niszczyciele, jednak musiały powrócić ze względu na kłopoty z kotłami{{odn|Langensiepen|Güleryüz|1995|s=21}}. W dniach 7–11 lutego 1913 roku „Taşoz” i „Basra” wraz z [[Okręt pancerny|okrętem pancernym]] „[[Asar-i Tevfik]]” wzięły udział w nieudanym [[Desant morski|desancie]] pod [[Yalıköy|Podimą]] na wybrzeżu [[Morze Czarne|Morza Czarnego]], tracąc w tej akcji okręt pancerny{{odn|Langensiepen|Güleryüz|1995|s=21}}. W kwietniu i maju „Taşoz” wraz z torpedowcem „[[Berk Efşan]]” eskortowały [[transportowiec]] „Kizilirmak”, pływający z [[Konstanca|Konstancy]] do Stambułu{{odn|Langensiepen|Güleryüz|1995|s=21}}.

 

 

W 1915 roku wyeksploatowana siłownia okrętu pozwalała na osiągnięcie prędkości maksymalnej 17 węzłów, a liczebność załogi wzrosła do 91 osób (17 Niemców i 74 Turków){{odn|Langensiepen|Güleryüz|1995|s=158}}{{odn|Noppen|2016|s=10}}. 1 kwietnia 1915 roku [[Bosfor]] opuścił zespół tureckich okrętów, składający się z krążowników „[[Mecidiye (1903)|Mecidiye]]” i „[[Hamidiye (1903)|Hamidiye]]” oraz niszczycieli „Taşoz”, „Samsun”, „[[Muâvenet-i Milliye]]” i „[[Yâdigâr-ı Millet]]”, z zadaniem zaatakowania [[Odessa|Odessy]]{{odn|Gozdawa-Gołębiowski|1994|s=238}}{{odn|Noppen|2016|s=33}}. Zespół dalekiej osłony tej operacji stanowiły krążowniki „Yavuz Sultan Selim” i „[[SMS Breslau|Midilli]]”, patrolując wody na zachód od [[Półwysep Krymski|Krymu]]{{odn|Gozdawa-Gołębiowski|1994|s=238}}{{odn|Noppen|2016|s=33}}. W nocy z 2 na 3 kwietnia zespół dotarł po Odessę, a niszczyciele rozpoczęły [[Trał morski|trałowanie]]{{odn|Noppen|2016|s=33}}. 3 kwietnia o godzinie 4:00 trały „Taşoza” i „Samsuna” uległy uszkodzeniu, a o 6:40 16 mil morskich od odeskiej [[Latarnia morska|latarni morskiej]] na [[Mina morska|minę]] wszedł krążownik „Mecidiye”, doznając tak ciężkich uszkodzeń, że po zdjęciu załogi i zniszczeniu uzbrojenia oraz radiostacji został on dobity torpedą wystrzeloną przez „Yâdigâr-ı Millet”{{odn|Gozdawa-Gołębiowski|1994|s=238}}{{odn|Noppen|2016|s=33-34}}. Operację przerwano, a okręty powróciły do bazy 4 kwietnia{{odn|Gozdawa-Gołębiowski|1994|s=238}}{{odn|Langensiepen|Güleryüz|1995|s=47}}.

Przed [[Bitwa o Gallipoli|atakiem sił Ententy na Gallipoli]] „Taşoz” wraz z siostrzanymi niszczycielami eskortował transporty wojsk osmańskich, organizowane w celu wzmocnienia sił broniących Dardaneli{{odn|Langensiepen|Güleryüz|1995|s=34}}.

 

 

Po zakończeniu wojny, 29 października 1923 roku „Taşoz” został formalnie wcielony do nowo powstałej marynarki wojennej [[Turcja|Republiki Turcji]], choć jego stan techniczny nie pozwalał na eksploatację{{odn|Noppen|2016|s=46}}{{odn|Langensiepen|Güleryüz|1995|s=59}}. W latach 1924–1925 jednostka przeszła remont w Deniz Fabrikaları w Stambule i po jego zakończeniu podjęła czynną służbę{{odn|Langensiepen|Güleryüz|1995|s=158}}{{odn|Noppen|2016|s=46}}. Okręt wycofano ze składu floty w 1932 roku, po zakupie we [[Królestwo Włoch (1861–1946)|Włoszech]] nowych niszczycieli{{odn|Langensiepen|Güleryüz|1995|s=158}}{{odn|Noppen|2016|s=46}}. Niszczyciel został [[Stocznia złomowa|złomowany]] dopiero w 1949 roku w [[Gölcük]]{{odn|Gogin|2021}}{{odn|Langensiepen|Güleryüz|1995|s=158}}.