Mezonetowiec we Wrocławiu: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne Znacznik: Wycofane |
rewert, potrzebne źródło Znacznik: Anulowanie edycji |
||
Linia 4:
|zabytek = A/6059 z 13 października 2017
|zdjęcie = Grabowska-Hawrylak photo maisonette house Wrocław Poland west façade 2006-04-25.JPG
|opis zdjęcia = Widok od strony dworca [[Wrocław Główny]]
|alt zdjęcia =
|państwo = POL
Linia 39:
Budynek ten jest [[Typologia architektury mieszkaniowej|galeriowcem]], jego bryła ma kształt wydłużonego prostopadłościanu z dostawionymi od strony zachodniej dwiema przeszklonymi klatkami schodowymi prowadzącymi na galerie poszczególnych kondygnacji mieszkalnych. Konstrukcję budynku tworzy system poprzecznych ścian nośnych. Na parterze znajdują się sklepy i punkty usługowe, do których wejścia znajdują się z poziomu podwyższonego chodnika od strony ul. Kołłątaja. Następne sześć kondygnacji mieszkalnych zajmuje 56 dwupoziomowych mieszkań ([[mezoneta]]), w których poszczególne pomieszczenia rozlokowano według następującego układu: dolny poziom to sfera dzienna, która tworzą pokój dzienny i kuchnia, poziom górny to sfera nocna z sypialnią i łazienką. Każde z tych mieszkań ma swoją wyraźnie wyodrębnioną w elewacji wschodniej budynku [[loggia|loggię]], w której dodatkowo umieszczono [[balkon]] na górnej kondygnacji. Ostatnia siódma [[kondygnacja]] mieszkalna to jednopoziomowe mieszkania z [[Taras (architektura)|tarasami]], dla których wygospodarowano część dachu. Jest ona prawie niewidoczna dla obserwatora z poziomu ulicy.
Pierwotna kolorystyka elewacji opierała się na kontraście jaki tworzył naturalny szary kolor betonu elewacji bocznych i ścian poprzecznych dzielących moduły mieszkalne z pomalowanymi na biało ścianami wewnątrz loggii. Podkreślało to jeszcze bardziej podział bryły budynku na moduły mieszkalne.
Jest to pierwszy w Polsce [[blok mieszkalny]] z okresu [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]] z dwupoziomowymi mieszkaniami, z dwustronnym doświetleniem pomieszczeń i z dwoma balkonami na lokal oraz rzadki przykład budynku, w którym starano się spełnić założenie Le Corbusiera dotyczące funkcjonalności budynku mieszkalnego<ref>Architektura 2/2014</ref> w tym powierzchni lokali użytkowych<ref>{{cytuj pismo |nazwisko = Springer|imię = Filip |url = http://www.polityka.pl/spoleczenstwo/reportaze/1509464,2,jak-sie-zyje-na-osiedlach-z-wielkiej-plyty.read|tytuł = Jednostka w superjednostce|czasopismo = Polityka|wolumin = |wydanie = 42/2010 (2778)|strony = |data = 2010-10-13|data dostępu=2010-10-31|wydawca = Polityka Spółdzielnia Pracy|miejsce = Warszawa|issn = |doi =}}</ref><ref>{{Cytuj stronę | url = http://weekend.gazeta.pl/weekend/1,152121,19848980,zapomniany-unikat-jedyny-w-kraju-blok-mieszkalny-powstaly-w.html | tytuł = ''Zapomniany unikat. Pierwszy w kraju blok z mieszkaniami dwupoziomowymi powstały w PRL'' | autor = Filip Springer | data = | opublikowany = gazeta.pl | data dostępu = 2017-10-14}}</ref>.
| |||