Wikipedia

Wikipedysta:Geralt Riv/brudnopis/Wojskowe Zakłady Kartograficzne: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
następna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Nowa strona: mały '''Wojskowe Zakłady Kartograficzne''' ('''WZK''') – polska wojskowa instytucja geograficzna działająca w latach ????-????. == Historia == Dekretem z dnia 21 lipca 1944 r. Krajowa Rada Narodowa powołała Naczelne Dowództwo Wojska Polskiego, a w dniu 8 sierpnia 1944 r. rozkazem nr 3 Naczelnego Dowódcy WP utworzono Sztab Główny. W jego składzie powstał Oddział Topograficzny będący zalążki…
 
mNie podano opisu zmian
Linia 1:
[[Plik:Wojskowy Instytut Geograficzny.jpg|mały]]
'''Wojskowe Zakłady Kartograficzne''' ('''WZKWZKart''') – polska wojskowa instytucja geograficzna działająca w latach ????-????.
 
== Historia ==
Dekretem z dnia 21 lipca 1944 r. [[Krajowa Rada Narodowa]] powołała [[Naczelne Dowództwo Wojska Polskiego (1944)|Naczelne Dowództwo Wojska Polskiego]], a w dniu 8 sierpnia 1944 r. rozkazem nr 3 Naczelnego Dowódcy WP utworzono [[Sztab Główny Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego|Sztab Główny]]. W jego składzie powstał Oddział Topograficzny. będącyRozkazem zalążkiemNaczelnego SłużbyDowódcy TopograficznejWP Wojskanr Polskiego,141/0rg. wOddział którejTopograficzny ramachzostał działyrozformowany. WojskoweW Zakładyjego Kartograficznemiejsce – nawiązując do tradycji powołano [[Wojskowy Instytut Geograficzny]] (WIG) – (''etat nr 29/1'') o składzie osobowym 332 ludzi. W styczniu 1945 r. – tuż po wyzwoleniu Warszawy – zdewastowany przez okupanta, pozbawiony maszyn i urządzeń gmach [[Wojskowy Instytut Geograficzny|Wojskowego Instytutu Geograficznego]]WIG staje się punktem zbornym dla powracających z wojennej tułaczki, jego byłych pracowników i oficerów. Mimo ogromnych trudności, już pod koniec 1945 roku opracowano kartograficznie a na początku roku 1946 wydano pierwszą mapę Polski w skali 1:1000 000 w nowych granicach na Odrze i Nysie Łużyckiej. Instytut funkcjonował do 1949, kiedy na fali czystek stalinowskich aresztowano większość przedwojennych oficerów i Instytut rozformowano. W miejsce WIG-u utworzono Zarząd IX Sztabu Generalnego a rozkazem Ministra Obrony Narodowej nr 091 z dnia 29 kwietnia 1949 r. powołano do życia Zakłady Kartograficzne Sztabu Generalnego jako samodzielną jednostkę budżetową.
 
Poważne zadanie opracowywania i wydawania nowych, aktualnych map dla potrzeb wojska spowodowało znaczny rozwój zakładów. Ogromny wzrost ilościowy i jakościowy wykonywanych prac doprowadził do tego, że w roku 1954 Zakłady Kartograficzne Sztabu Generalnego przeszły na własny rozrachunek gospodarczy jako przedsiębiorstwo pomocnicze, zaś od roku 1956 jako przedsiębiorstwo państwowe kierowane przez dyrekcję pod nazwą Wojskowe Zakłady Kartograficzne. Oprócz intensywnych prac dla potrzeb wojska w zakładach naszychwykonywano wykonuje się szeroki wachlarzszereg prac służących społeczeństwu, jak: plakaty o tematyce politycznej i kulturalnej, szkolne atlasy geograficzne, mapy poglądowe i turystyczne oraz plany miast.▼
 
Szczególnym osiągnięciem Wojskowych zakładów Kartograficznych był współudział w opracowaniu i wydaniu przez Służbę Topograficzną WP – Atlasu Świata. Dzieło to wykonane w latach 1962-1968, obejmujące 370 stron map i 143 strony tekstu, a powstałe we współpracy z naukowcami PAN-u i wyższych uczelni całego kraju, nie ma sobie równych w dotychczasowej historii polskiej kartografii.▼
 
== Bibliografia ==
 
* {{Cytuj pismo|tytuł=Wojskowe Zakłady Kartograficzne|czasopismo=Poligrafika|wolumin=nr 10|strony=265-267|data=1978}}
Po zajęciu gmachu przez Oddział Topograficzny Sztabu Głównego, przystąpiono własnymi siłami do odbudowy zniszczeń i poszukiwania wywiezionych przez okupanta maszyn i urządzeń. W czerwcu 1945 r. Oddział Topograficzny został rozwiązany. W jego miejsce – nawiązując do tradycji powołano Wojskowy Instytut Geograficzny (WIG). Mimo ogromnych trudności, już pod koniec 1945 roku opracowano kartograficznie a na początku roku 1946 wydano pierwszą mapę Polski w skali 1:1000 000 w nowych granicach na Odrze i Nysie Łużyckiej. Drugie wydanie mapy Polski 1:1 mln., mapa samochodowa Polski 1:1 mln., mapa Polski 1:500 000 – to główne osiągnięcia tamtych lat.
 
Zakres prac pomiarowych, kartograficznych i reprodukcyjnych oraz nowe zadania stawiane przed Wojskowych Instytutem Geograficznym powodują zasadniczą reorganizację w 1949 r. W miejsce WIG-u utworzono Zarząd IX Sztabu Generalnego a rozkazem Ministra Obrony Narodowej nr 091 z dnia 29 kwietnia 1949 r. powołano do życia Zakłady Kartograficzne Sztabu Generalnego jako samodzielną jednostkę budżetową.
 
▲Poważne zadanie opracowywania i wydawania nowych, aktualnych map dla potrzeb wojska spowodowało znaczny rozwój zakładów. Ogromny wzrost ilościowy i jakościowy wykonywanych prac doprowadził do tego, że w roku 1954 Zakłady Kartograficzne Sztabu Generalnego przeszły na własny rozrachunek gospodarczy jako przedsiębiorstwo pomocnicze, zaś od roku 1956 jako przedsiębiorstwo państwowe kierowane przez dyrekcję pod nazwą Wojskowe Zakłady Kartograficzne. Oprócz intensywnych prac dla potrzeb wojska w zakładach naszych wykonuje się szeroki wachlarz prac służących społeczeństwu jak plakaty o tematyce politycznej i kulturalnej, szkolne atlasy geograficzne, mapy poglądowe i turystyczne oraz plany miast.
 
▲Szczególnym osiągnięciem Wojskowych zakładów Kartograficznych był współudział w opracowaniu i wydaniu przez Służbę Topograficzną WP – Atlasu Świata. Dzieło to wykonane w latach 1962-1968, obejmujące 370 stron map i 143 strony tekstu, a powstałe we współpracy z naukowcami PAN-u i wyższych uczelni całego kraju, nie ma sobie równych w dotychczasowej historii polskiej kartografii.
 
Wydawnictwo to - reprezentując światowy poziom – dobrze świadczy o polskiej kartografii wojskowej i stanowi słuszny powód do dumy dla Zakładów.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Wikipedysta:Geralt_Riv/brudnopis/Wojskowe_Zakłady_Kartograficzne”