Giovanni da Pian del Carpine: Różnice pomiędzy wersjami

|kościół = [[Kościół łaciński|Kościół rzymskokatolicki]]

|inkardynacja = [[Zakony i zgromadzenia franciszkańskie|franciszkanie]]

|data ślubów zakonnych =<br /><br />

Sądząc po przydomku urodził się w Pian del Carpine (obecnie Magione) w Umbrii. W młodym wieku dołączył do św. Franciszka, odgrywając niemałą rolę w propagowaniu Zakonu. Pełnił funkcje: kustosza Saksonii, prowincjała Niemiec, Hiszpanii i Kolonii. W 1241 r. Europę zaskoczyła inwazja wojsk mongolskich. Mimo grozy, jaką siali Mongołowie, zostali oni dostrzeżeni również jako potencjalni sprzymierzeńcy w walce z islamem. Papież [[Innocenty IV]] wybrał Giovanniego da Pian del Carpine na przełożonego katolickiej misji w Mongolii, mimo jego podeszłego wieku (około 65 lat). Jako legat papieski, wiózł do tatarskiego chana list ''Cum non solus''.

Giovanni da Pian del Carpine wyruszył z Lyonu w Wielkanoc, 16 kwietnia 1245 r. w towarzystwie brata Stefana z Czech. Zastąpił go [[Benedykt Polak]], który dołączył we Wrocławiu. Giovanni da Pian del Carpine i Benedykt dotarli przed oblicze [[Batu-chan]]a nad Wołgą w kwietniu 1246 r. Do obozu wielkiego chana dotarli 22 lipca 1246 r. Byli świadkami uroczystego objęcia tronu przez [[Gujuk]]a, wnuka [[Czyngis-Chanchan|Czyngis-Chana]]a. Podczas audiencji odrzucił on papieską propozycję przyjęcia wiary chrześcijańskiej. Posłowie, wyposażeni w list chana do papieża, opuścili dwór w listopadzie 1246 r. i w czerwcu 1247 r. dotarli do Kijowa, witani entuzjastycznie niczym wyrwani ze szponów śmierci.

Po zakończeniu poselstwa do Mongolii Giovanni da Pian del Carpine został mianowany arcybiskupem miasta [[Bar (Czarnogóra)|Bar]] (Antivari) na terenie dzisiejszej Czarnogóry. Zmarł 1 sierpnia 1252 r.

Jest autorem "Historia Mongalorum" (''Historia Mongołów'') -– relacji ze swej podróży.