Koncepcja ciągłości rzeki: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje) m link |
m ort., lit. |
||
Linia 1:
'''Koncepcja ciągłości rzeki''' ([[Język angielski|ang.]]'' river continuum, river-continum'') - funkcjonalne podejście do strefowości [[ciek wodny|cieków]], sformułowane w [[1980]] roku (Vannote R.L., Minshall G.W., Cummins K.W., Sedel J.R., Cushing C.E.), akcentujące
Wzdłuż biegu rzeki zmienia się stosunek [[produkcja pierwotna|produkcji pierwotnej]] do [[respiracja|respiracji]]. W górnych odcinkach, zalesionych, produkcja pierwotna jest niewielka, natomiast duży jest dopływ grubocząsteczkowego [[detrytus (ekologia)|detrytusu]], w [[biocenoza|biocenozie]] dominują [[rozdrabniacze]], liczni są [[zbieracze]]. W środkowych odcinkach [[rzeka|rzeki]], przy szerokim korycie nawet nadbrzeżne drzewa nie zacieniają całego cieku, w nurcie rozwijają się [[makrofity]], wzrasta intensywność autochtonicznej produkcji pierwotnej (stosunek produkcji do respiracji jest zrównoważony). W biocenozie dominują [[zdrapywacze]], liczni są [[zbieracze]] i [[filtratorzy]], nieliczni [[rozdrabniacze]]. W dolnym odcinku rzeki dopływ allochtomicznego detrytusu jest niewielki, zwiększa się produkcja pierwotna także za sprawą [[fitoplankton]]u (produkcja przeważa nad respiracją). W biocenozie dominują zbieracza i filtratorzy. Drapieżcy są jednakowo liczni na całej długości cieku.
Koncepcja ciągłości rzeki odnosi się do modelowego cieku, którego górny odcinek znajduje się na terenie zalesionym. Na skutek m.in. antropogenicznych zmian w środowisku, odnotować można odstępstwa od tego modelu, także za sprawą czynników
'''zobacz też:''' [[strefowość cieków]], [[funkcjonalne grupy troficzne]], [[martwa materia organiczna]]
|