Carl Biester: Różnice pomiędzy wersjami

'''Carl (Karl) Biester''' (ur. [[1 października]] [[1788]] w [[Berlin|Berlinie]]ie, zm. [[13 kwietnia]] [[1853]] w [[Braniewo|Braniewie]]) – niemiecki filolog klasyczny, profesor w [[Kolegium Jezuitów w Braniewie|Liceum Hosianum w Braniewie]].

Ojciec Carla, [[Johann Erich Biester]], był uznanym berlińskim dziennikarzem, bibliotekarzem i popularyzatorem nauki. Carl uczęszczał najpierw do ewangelickiego gimnazjum Zum Grauen Kloster w Berlinie. W latach 1805–1809 studiował na uniwersytetach w [[Uniwersytet w Getyndze|Getyndze]] i w [[Uniwersytet Marcina Lutra w Halle i Wittenberdze|Halle]]. Po próbie wstąpienia w 1809 do oddziałów ochotniczych (freikorpsu) majora [[Ferdinand von Schill|Ferdinanda von Schilla]] trafił się do francuskiej niewoli. Po zwolnieniu z aresztu w [[Magdeburg|Magdeburgu]] kontynuował studia w Halle i w [[Uniwersytet Humboldtów w Berlinie|Berlinie]]. Następnie wyjechał do [[Wiedeń|Wiednia]], gdzie utrzymywał ożywione kontakty m.in. z [[Friedrich Schlegel|Friedrichem Schleglem]], Josephem von Hammer i [[Theodor Körner (poeta)|Theodorem Körnerem]]. W Wiedniu przyjął posadę sekretarza i literata domowego u polskiego magnata. W tym czasie przeszedł na katolicyzm. Następnie do 1820 roku służył jako oficer w korpusie inżynieryjnym. Ze względów rodzinnych szukał jednak pracy w cywilu, i dlatego przyjął posadę nauczyciela (''Oberlehrer'') w dalekim [[Braniewo (stacja kolejowa)|Braniewie]] w [[Prusy Wschodnie|Prusach Wschodnich]]. Do Braniewa zabrał ze sobą matkę, która po śmierci ojca, chciała resztę życia spędzić przy synu (matka umiera w Braniewie w 1826). Carl przez następne 26 lat (1920–1846) pracował jako nauczyciel gimnazjum w Braniewie (''Königlich-Katholisches Gymnasium in Braunsberg''). Jego zapał i wiedza i gorliwość cieszyła się wielkim szacunkiem zarówno wśród kadry nauczycielskiej, jak i samych uczniów. W gimnazjum pracował za czasów dyrektorów [[Johann Heinrich Schmülling|Schmüllinga]] i Gerlacha. Po śmierci tego ostatniego ministerium powierzyło mu przez rok zarządzanie szkołą. Na Wielkanoc 1846 roku otrzymał nominację na profesora języków starożytnych w [[Kolegium jezuitów w Braniewie|Liceum Hosianum]], będąc pierwszym profesorem nowo utworzonej katedry<ref>[https://edoc.bbaw.de/files/903/04_faensen.pdf Das Antik-Archäologische Kabinett am Lyceum Hosianum in Braunsberg (Braniewo). Aus der Geschichte der Altertumssammlung und des Lehrstuhls für klassische Philologie einer katholischen Hochschule im Ermland]</ref>. W 1850 uzyskał stopień doktora na Uniwersytecie w Królewcu. Pracę przerwała jego śmierć 3 lata później, 13 kwietnia 1853 roku o godzinie 4 nad ranem<ref>[https://opacplus.bsb-muenchen.de/Vta2/bsb10013946/bsb:5838063?page=9 Carl Biester, Professor in Braunsberg. Nekrolog vom Dr. Jacobson]w Neue preußische Provinzial-Blätter (1853)</ref>.

{{Przypisy}}

{{DEFAULTSORTSORTUJ:Biester, Carl}}