Guy Laliberté: Różnice pomiędzy wersjami

Po odejściu z college'u, Laliberté jeździł po Europie jaki muzyk [[Muzyka folkowa|folkowy]] oraz uliczny artysta. Gdy w 1979 powrócił do Kanady, znał już sztukę połykania ognia. Został zatrudniony w elektrowni wodnej w [[Zatoka Jamesa|Zatoce Jamesa]], jednak w związku ze strajkiem został zwolniony po zaledwie trzech dniach. Utrzymywał się z zasiłku dla bezrobotnych, zrezygnował z poszukiwań pracy. Zamiast tego, przyłączył się do grupy wędrownych artystów, znanych jako „Les Échassiers de Baie-Saint-Paul”. Niedługo później, Laliberté i jego przyszły partner biznesowy – Daniel Gauthier – zorganizowali letni festiwal w Baie-Saint-Paul. Festiwal ten, nazwany „La Fete Foraine”, po raz pierwszy odbył się w czerwcu 1982 w Quebecu. Z powodu skarg mieszkańców, wydarzenie to musiało zostać przeniesione do innego miasta. Laliberté organizował festiwal przez kilka następnych lat, odnosząc umiarkowany sukces finansowy. W 1983 rząd Quebec zaproponował mu zorganizowanie uroczystości w ramach obchodzenia 450-tej. rocznicy odkrycia Kanady przez francuskiego badacza – Jacques'a Cartiera. Laliberté nazwał tenże festiwal „Le Grand Tour du Cirque du Soleil”.

Po złych doświadczeniach z [[Columbia⁣⁣Columbia Pictures]],Pictures⁣⁣ Laliberté postanowił pozostać wolnym od wpływu wielkich korporacji. Wraz ze swoim partnerem biznesowym – Danielem Gauthierem – zapewnił sobie utrzymanie kontroli nad własną firmą. Wskutek tej decyzji, Laliberte mógł podejmować różne ryzykowne decyzje, na które wcześniej nie miał pozwolenia. Jedną z nich było wyprodukowanie występu „KA”, którego koszty produkcji wyniosły 165 milionów dolarów. Przedstawienie to zapewne nie powstałoby, gdyby nie uwolnienie się cyrku od cudzych wpływów.

Cirque Du Soleil stworzył w sumie dwadzieścia różnych przedstawień, z czego piętnaście wciąż prezentowanych. W 2001 Guy wykupił od Gauthiera jego część firmy, stając się właścicielem 95% jej akcji. Po więcej niż dwudziestu latach, Laliberté pozostaje bezsprzecznym szefem swojej organizacji. Pomimo że krytycy uważają, że jego cyrk osiągnął już swój maksymalny potencjał, Guy wciąż rozgląda się za nowymi pomysłami, inwestując również w inne rzeczy: hotele, restauracje i kluby.

Zainspirowana doświadczeniem z Cirque du Soleil oraz jego międzynarodowego programu dla dzieci ulicy – Cirque du Monde, One Drop Foundation wykorzystuje teatr, muzykę, taniec oraz pokazy cyrkowe, by promować edukację, zaangażowanie społeczne oraz świadomość ludzkości o problemach z wodą. Projekty fundacji poprawią dostęp do wody, zapewnią dostawy jedzenia oraz będą propagować równość płci. Fundacja rozpoczęła realizowanie tego programu w 2008.