Język milyjski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Usunięto kategorię "Języki wymarłe"; Dodano kategorię "Języki wymarłe w Azji" za pomocą HotCat
uzupełnienie artykułu
Linia 1:
{{Dopracować|źródła=2010-04}}
'''Język milyjski''' (nazywany także [[Język licyjski|licyjskim]] B)<ref>{{Cytuj |autor = Maciej Popko |tytuł = Wierzenia ludów starożytnej Azji Mniejszej |data = 1989}}</ref> – wymarły [[język (mowa)|język]] z podrodziny [[języki anatolijskie|anatolijskiej]] [[języki indoeuropejskie|języków indoeuropejskich]], którym posługiwano się wod [[VII wiek p.n.e.|VII]]- do [[I wiek p.n.e.|I wieku p.n.e.]] w [[Anatolia|Azji Mniejszej]].<ref>{{Cytuj Z|autor tego= teżMaciej okresuPopko pochodzą|tytuł zabytki= tegoLudy językai spisanejęzyki [[alfabetstarożytnej Anatolii grecki|alfabetemdata greckim]]= 2011}}</ref> Nazwę języka nadali mu współcześni uczeni, jednak trzeba mieć na uwadze, że milyjski, zwany też licyjskim B, jest odrębnym językiem od licyjskiego A. Język milyjski rozwinął się z [[język luwijski|języka luwijskiego]].
 
Język milyjski zachował się na trzech inskrypcjach licyjskich z VI—IV wieku p.n.e., dwóch poematach liczących 34 i 71 wersów, które znajdują się na tzw. steli ksantyjskiej, odnalezionej w [[Ksantos (miasto)|Ksantos]], oraz krótszy napis (9 wersów) na sarkofagu w Antiphellus.
 
{{DEFAULTSORT:Milyjski}}