Działyńscy herbu Ogończyk: Różnice pomiędzy wersjami

'''Działyńscy''' [[herb]]u [[Ogończyk (herb szlachecki)|Ogończyk]] – polski ród magnacki wywodzący się z [[Ziemia dobrzyńska|ziemi dobrzyńskiej]].

 

Nazwisko rodu pochodzi od nazwy [[Działyń (województwo kujawsko-pomorskie)|Działynia]] w [[Ziemia dobrzyńska|ziemi dobrzyńskiej]]. Protoplastą rodu był podkomorzy dobrzyński [[Piotr z Działynia]] (zm.[[1441]]), syn Mikołaja z Kutna, a wnuk kasztelana dobrzyńskiego [[Andrzej Ogon z Radzików i Woli|Andrzeja Ogona z Radzików i Woli]]{{odn|Szybkowski|2019|s=262}}. W XVI w., wchodzący już wówczas w skład polskiego możnowładztwa, ród Działyńskich zaczął przenikać z [[Kujawy|Kujaw]] do [[Prusy Królewskie|Prus Królewskich]]. Związki z dworem królewskim pozwoliły na szybkie osiągnięcie godności senatorskich przez pruską linię rodziny i statusu rodu magnackiego{{odn|Szybkowski|2019|s=262-263}}. Od połowy XVII w. kolejni przedstawiciele rodu Działyńskich przenosili się do [[Wielkopolska|Wielkopolski]].

 

Początkowo większe znaczenia miała pomorska linia rodu. Jednak w XVIII wieku, poprzez związki z [[Tarłowie herbu Topór|Tarłami]] i [[Radomiccy herbu Kotwicz|Radomickimi]], wzrosło znaczenie wielkopolskiej linii rodu. W XVIII wieku powstała również trzecia, mazowiecka linia Działyńskich, która jednak w ciągu dwóch pokoleń spadła do rangi szlachty szaraczkowej{{Odn|Stanulewicz|2016|s=850}}.

 

 

Przedstawiciele rodu: