Szczury tunelowe: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m ujednolicam zapis daty dostępu w szablonie cytowania |
Emptywords (dyskusja | edycje) WP:SK, lit. |
||
Linia 4:
'''Szczury tunelowe''' ([[język angielski|ang]]. ''Tunnel rats'') – grupy żołnierzy [[United States Army|armii amerykańskiej]], [[Australian Army|armii australijskiej]] i [[Nowa Zelandia#Siły zbrojne|armii nowozelandzkiej]] podczas [[Wojna wietnamska|wojny]] w [[Wietnam]]ie, których zadaniem było zapuszczanie się w głąb sieci tuneli [[Wietkong]]u. Musieli posiadać odpowiednie predyspozycje: bardzo odporną psychikę, być pozbawieni [[Klaustrofobia|klaustrofobii]], drobną budowę ciała i dużą sprawność fizyczną, a za uzbrojenie posiadali najczęściej pistolet, nóż i latarkę<ref name= Mateusz>{{Cytuj |autor = Mateusz "Biszop" Biskup; |tytuł = Śladami zapomnianych bohaterów w rozdziale: Szczury tunelowe|data = 2011 |miejsce = Poznań |wydawca = Vesper |s = 410-413 |isbn = 9788377310526}}</ref>.
== Powstanie tuneli
Pierwsze kompleksy podziemnych bunkrów i tuneli powstały już podczas [[I wojna indochińska|I wojny indochińskiej]] w latach 1946-1954. Od połowy lat 60. podczas [[Wojna wietnamska|wojny wietnamskiej]] tunele były intensywnie rozbudowywane. Urządzono w nich magazyny amunicji, szpitale, warsztaty i koszary. Wykopane w gliniastej ziemi komnaty i tunele były niezwykle trwałe.
Piechota amerykańska szybko zauważyła pojawiających się znikąd partyzantów, którzy po krótkim ostrzale jakby zapadali się pod ziemię. Odkryto zamaskowane wejścia do tuneli i zaczęto je penetrować. Wielu amerykańskich żołnierzy podczas przeszukiwania tuneli wpadało w panikę i strzelając bez odpowiedniej kontroli raniła i zabijała więcej własnych żołnierzy niż partyzanci. Bombardowania lotnicze nie zdały egzaminu. Kilkumetrowej grubości sklepienia wytrzymywały wybuchy bomb stukilogramowych. Wrzucanie przez odkryte wejście granatów, czy pojemników z gazem też okazało się bezskuteczne. Zmusiło to Amerykanów do wyselekcjonowania i odpowiedniego wyszkolenia małych grup bojowych prowadzących eksplorację tuneli. Uczono ich podstawowych konstrukcji tuneli, specjalnych form poruszania się, skradania się i odnajdywania drogi w takich systemach, aż do podjęcia bezpośredniej walki z ukrytym wrogiem<ref name= Mateusz
▲Piechota amerykańska szybko zauważyła pojawiających się znikąd partyzantów, którzy po krótkim ostrzale jakby zapadali się pod ziemię. Odkryto zamaskowane wejścia do tuneli i zaczęto je penetrować. Wielu amerykańskich żołnierzy podczas przeszukiwania tuneli wpadało w panikę i strzelając bez odpowiedniej kontroli raniła i zabijała więcej własnych żołnierzy niż partyzanci. Bombardowania lotnicze nie zdały egzaminu. Kilkumetrowej grubości sklepienia wytrzymywały wybuchy bomb stukilogramowych. Wrzucanie przez odkryte wejście granatów, czy pojemników z gazem też okazało się bezskuteczne. Zmusiło to Amerykanów do wyselekcjonowania i odpowiedniego wyszkolenia małych grup bojowych prowadzących eksplorację tuneli. Uczono ich podstawowych konstrukcji tuneli, specjalnych form poruszania się, skradania się i odnajdywania drogi w takich systemach, aż do podjęcia bezpośredniej walki z ukrytym wrogiem<ref name= Mateusz></ref><ref>{{Cytuj stronę | url = https://www.spiegel.de/reise/fernweh/suedvietnam-die-tunnel-von-cu-chi-a-159483.html | tytuł = Die Tunnel von Cu Chi| opublikowany = www.spiegel.de | data dostępu = 2021-11-20 | strony = }}</ref>.
== Zobacz też ==
* [[Tunnel Rats]]
| |||