Oleg Kaługin: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
red. |
m dr. red. |
||
Linia 1:
'''Oleg (Daniłowicz) Kaługin''',
Urodzony w [[Petersburg (Rosja)|Leningradzie]], syn oficera [[NKWD]]. Podczas uczęszczania na Uniwersytet Leningradzki został zwerbowany przez wywiad zagraniczny ([[Pierwszy Zarząd Główny Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego]]) w [[1958]] roku. Ukończył jako prymus Szkołę Języków Obcych, a następnie Wyższą Szkołę Wywiadu. Skierowany do sekcji amerykańskiej, znalazł się w [[Stany Zjednoczone|USA]] w [[1960]] roku, jako stażysta pod przykrywką korespondenta radzieckiego radia. Zaprzyjaźnił się wówczas z [[Aleksandr Nikołajewicz Jakowlew|Aleksandrem Jakowlewem]], w latach pieriejstrojki jednym z głównych doradców [[Michaił Gorbaczow|Michaiła Gorbaczowa]]. W [[1965]] roku, pod przykrywką funkcji drugiego, następnie pierwszego sekretarza ambasady radzieckiej, objął stanowisko zastępcy rezydenta [[Pierwszy Zarząd Główny Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego|Pierwszego Zarządu Głównego Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego]] w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]].
Linia 5:
Po powrocie do [[Moskwa|Moskwy]] w [[1972]] roku, został szefem wydziału K (kontrwywiadu) [[Pierwszy Zarząd Główny Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego|Pierwszego Zarządu Głównego Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego]]. Będąc zwolennikiem agresywnych działań zdobył zaufanie [[Jurij Andropow|Jurija Andropowa]] i uzyskał w [[1974]] roku nominację do stopnia generała, najmłodszego wówczas w [[KGB]]. W [[1980]] roku, w rezultacie osobistego konfliktu z przewodniczącym KGB [[Władimir Kriuczkow|Władimirem Kriuczkowem]], przesunięty do Leningradu na stanowisko zastępcy szefa obwodowego urzędu KGB.
Po rozpoczęciu pieriejstrojki rozpoczął otwartą krytykę kierownictwa resortu. Gdy trzy lata później zwrócił się publicznie do Gorbaczowa z apelem o generalną reformę władz bezpieczeństwa, został na jego polecenie pozbawiony stopnia, orderów i prawa do emerytury.
Sprawa ta przyniosła Kaługinowi rozgłos i zyskała poparcie środowisk demokratycznych, w tym samym roku wybrano go do [[Duma Państwowa Federacji Rosyjskiej|Dumy]]. Podczas [[pucz moskiewski|puczu sierpniowego]], w [[1991]] roku, działał w najbliższym otoczeniu [[Borys Jelcyn|Borysa Jelcyna]], współuczestnicząc w obronie [[Biały Dom (Moskwa)|Białego Domu]] (siedziby [[Rada Najwyższa RSFSR|Rady Najwyższej]]). Po stłumieniu puczu odzyskał rangę i przywileje, został doradcą nowego szefa KGB [[Wadim Bakatin|Władimira Bakatina]]. Opowiadał się wielokrotnie za zwiększeniem politycznej kontroli nad działaniami wywiadu.
Po szeregu rozmów i wizyt w Stanach Zjednoczonych u dawnych przeciwników w amerykańskim środowisku wywiadowczym, w [[1997]] roku Kaługin ubiegał się o status stałego rezydenta w Stanach Zjednoczonych. Jego podanie ujawniło
Oleg Kaługin zajął się również pracą autorską, opublikował dwie książki o swej działalności:
| |||