Masyw Bihorski: Różnice pomiędzy wersjami

|megaregion=[[Regionregion Karpackikarpacki]]

* od zachodu – granica biegnie doliną potoku Dedeșului, przez przełęcz Dealul Mare (CriştilorCriștilor) oraz doliną Crișu Negru będącą granicą z górami [[Góry Codru|Codru Moma]].

Masyw Bihorski dzieli się na dwie główne części. Pierwszą stanowi krystaliczny, [[Połonina|połoninny]] masyw [[Curcubăta Mare|Curcubăta]] (1848 m n.p.m.), będący jednocześnie najwyższym szczytem Gór Zachodniorumuńskich. Druga charakterystyczna część to [[Kras (geologia)|krasowy]] obszar płaskowyżu [[PadişPadiș]], zwany często „królestwem karpackiego krasu”. Na obszarze tym występują wszelkie znane formy [[Kras (geologia)|krasowe]]: [[Studnia krasowa|aweny]] (studnie krasowe), [[jaskinia krasowa|jaskinie]], [[Polje|polja]], [[Marmit|kotły eworsyjne]], [[ponor]]y. Najbardziej znanymi miejscami płaskowyżu są [[zapadlisko]] krasowe Cetățile Ponorului, a także wąwozy Cheile Galbenei, Cheile Someșulului Cald, aweny Avenul Negru, Avenul Acoperit z zalegającym przez cały rok na dnie lodem, jaskinia Ghețarul Focul Viu – Jaskinia Lodowa Żywego Ognia oraz [[jaskinia ScărişoaraScărișoara]] leżąca na innym, mniejszym płaskowyżu o tej samej nazwie. Jaskinia Scărișoara mieści 7500 metrów sześciennych lodu i jest udostępniona dla zwiedzających.