Liczba Reynoldsa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m dr. gramatyczne |
Funkcja sugerowania linków: dodane 3 linki. Znaczniki: VisualEditor Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) Zadanie nowicjusza Zasugerowano edycję: dodanie linków |
||
Linia 24:
Liczbę Reynoldsa stosuje się powszechnie jako kryterium pozwalające na oszacowanie stateczności ruchu płynu. Nie jest to z pewnością kryterium doskonałe, nie udało się go jak dotąd zastąpić żadnym innym, bardziej precyzyjnym kryterium. W praktyce wielkość liczby Reynoldsa pozwala na określenie kiedy ruch płynu jest [[przepływ laminarny|laminarny]], a kiedy może pojawić się [[turbulencja]].
Dla każdego rodzaju przepływu istnieje krytyczna liczba Reynoldsa ''Re<sub>cr</sub>'', poniżej której przepływ turbulentny nie jest obserwowany. Jeśli ruch turbulentny zostanie wywołany w sposób sztuczny, a następnie pozostawiony ‘samemu sobie’, wówczas będzie on wygasał w czasie w sposób asymptotyczny. Jeśli natomiast wartość ''Re<sub>cr</sub>'' jest przekroczona, wówczas [[Oscylacja|oscylacje]] turbulentne ulegać będą stopniowemu wzmacnianiu, co doprowadzi wkrótce do zerwania przepływu laminarnego.
Przekroczenie krytycznej wartości ''Re'' nie stanowi natomiast gwarancji wystąpienia turbulencji. Ruch płynu określić można wówczas jako [[Metastabilność|metastabilny]]. Jeśli będzie się usilnie unikać powstawania wszelkich zaburzeń, wówczas przepływ pozostanie laminarny nawet po kilkakrotnym przekroczeniu krytycznego ''Re''. Natomiast najmniejsze nawet zaburzenie doprowadzi wówczas do gwałtownego zerwania ruchu laminarnego i przepływ nie powróci już do postaci statecznej.
Linia 68:
== Bibliografia ==
* G.K. Batchelor: ''Introduction to Fluid Dynamics'', [[Cambridge University Press]], Cambridge, (1967).
* N.E. Kotchin, I.A. Kibel, N.V. Roze: ''Teoreticheskaya gidromekhanika'', t. 1, 2, Moskva, (1955).
* H. Lamb: ''Hydrodynamics'', Cambridge University Press, Cambridge (istnieje wiele wydań poczynając od 1932 roku).
* L.D. Landau, E.M. Lifszyc: ''Mechanika ośrodków ciągłych'', Warszawa.
* S. Flügge (Herausgegeber), C. Truesdell (Mitheraugegeber): ''Handbuch der Physik'', Bd. VIII/1 ''Strömungsmechanik I'', Bd. VIII/2 ''Strömungsmechanik II'', Bd. VIII/3 ''Strömungsmechanik III'', Springer, [[Berlin]] – Göttingen – Heidelberg (1959–1965)
{{Kontrola autorytatywna}}
| |||