Kordzik: Różnice pomiędzy wersjami

W Polsce, po odzyskaniu niepodległości w listopadzie 1918 roku pierwsza regulaminowa broń krótka w marynarce wojennej nosiła miano sztyletu, w połowie lat dwudziestych zmieniono jej nazwę na kordzik{{odn|Jarosławski|2022|s=10}}. W okresie międzywojennym noszono go w czasie uroczystości na skórzanych rapciach do pasa z [[koalicyjka|koalicyjką]]. Kordzik noszony był przez oficerów Lotnictwa, Marynarki Wojennej, załóg [[polskie pociągi pancerne|pociągów pancernych]], [[artyleria zmotoryzowana|artylerii zmotoryzowanej]] i czołgiściczołgistów. Zaraz po II wojnie światowej kordzik nie był używany. Przedwojenny zwyczaj noszenia kordzika lotniczego przywrócono dopiero rozkazem MON nr 30 z 14 czerwca 1958 r. W Polsce obecnie noszony przez [[Oficer (wojsko)|oficerów]] i [[chorąży]]ch do [[Mundur galowy Marynarki Wojennej|munduru galowego w Marynarce Wojennej]] i [[Mundur galowy Sił Powietrznych|lotnictwie]] zawieszony na [[rapcie|rapciach]] na wysokości lewego uda na równi z dolną krawędzią marynarki.