Motor Lublin (żużel): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Qvaxy (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
lit.
Linia 43:
 
=== Między I a II ligą ===
Ukoronowaniem dobrej jazdy lubelskiej młodzieży było zdobycie na własnym torze Pucharu PZMot ([[Drużynowe mistrzostwa Polski juniorów na żużlu|MDMP]]). Progresja wyników widoczna była także w następnym sezonie, kiedy to Motor przegrał dwa spotkania i rozgrywki zakończył na pierwszypierwszym miejscu, uzyskując awans do pierwszej ligi. Zespół był w pierwszej lidze jedynie przez rok i po przegranych barażach ze [[Śląsk Świętochłowice (żużel)|Śląskiem Świętochłowice]] Motor wrócił do [[II liga polska na żużlu|drugiej ligi]]. W sezonach 1978–1979 lublinianie zajmowali drugie miejsca. W tym czasie na jednego z liderów drużyny wyrastał [[Marek Kępa]]. W sezonie 1980 niepowodzenia Motoru w lidze (4 miejsce) zrekompensował swoją jazdą Marek Kępa. Zwyciężył w [[Turniej o Brązowy Kask|turnieju o Brązowy Kask]], był drugi w [[Turniej o Srebrny Kask|Srebrnym]], a trzeci w [[Turniej o Złoty Kask|Złotym Kasku]], po raz drugi awansował do finału [[Indywidualne mistrzostwa Europy juniorów na żużlu|IMEJ]] i wywalczył tam wysoką VI lokatę.
 
Drugi awans w historii stał się faktem w roku 1982, a wywalczyli go [[Krzysztof Nurzyński]], [[Marek Kępa]], Zbigniew Studziński, Sławomir Tronina, Andrzej Gąbka, Artur Bernat, Andrzej Dyś, [[Jerzy Głogowski (żużlowiec)|Jerzy Głogowski]], Andrzej Kowalczyk, Zbigniew Krawczyk, Piotr Pawłowski i Waldemar Romanek. Jednak po awansie historia z roku 1977 potworzyła się (lublinianie wygrali dwa mecze i raz zremisowali). W latach 1983–1985 zawodnicy Motoru zdobyli złoto MDMP w 1984 roku (które wywalczyli Andrzej Gąbka, [[Piotr Styczyński]], Piotr Mazurek, [[Janusz Łukasik]] i Andrzej Kowalczyk) oraz srebrny medal Janusza Łukasika w finale [[Młodzieżowe indywidualne mistrzostwa Polski na żużlu|MIMP]] w 1985 roku.