Liczba Reynoldsa: Różnice pomiędzy wersjami

Przez wymiar charakterystyczny zagadnienia należy rozumieć wymiar zjawiska o charakterze pewnej odległości mającej bezpośredni wpływ na stateczność ruchu płynu. Na przykład przy przepływie przez długą (L/d>50), gładką rurę okrągłąo przekroju kołowym jest to średnica wewnętrzna rury, a nie jej długość, gdyż utrata stateczności ruchu w rurze nie zależy od jej długości, lecz od prędkości przepływu, lepkości płynu i jej średnicy. W przypadku opływu kulki jest to średnica kulki. W przypadku prostopadłego opływu cylindra o dużej długości w porównaniu z jego średnicą jest to średnica cylindra. Niekiedy ustalenie, co jest wymiarem charakterystycznym zagadnienia jest problematyczne i może być przedmiotem kontrowersji, jak na przykład przy opływie rzędów ożebrowanych rur w wymienniku ciepła, lub w przypadku przepływu płynu w ośrodku porowatym, w którym występują krzywoliniowe kanały porowe o zmiennej średnicy i krętości.

Pierwotnie Reynolds ustalił wartość liczby krytycznej na 2000. Potwierdziły to też obliczenia [[Juliusa Rotta|Juliusa Rotty]]. Współcześnie przyjmuje się jednak zazwyczaj wartość 2300<ref>{{Cytuj |autor = N. Rott |tytuł = Note on the History of the Reynolds Number |czasopismo = Annual Review of Fluid Mechanics |data = 1990 |wolumin = 22 |numer = 1 |s = 1–12 |doi = 10.1146/annurev.fl.22.010190.000245 |język = en |dostęp = z}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Schlichting, Hermann; Gersten, Klaus |tytuł = Boundary-Layer Theory |url = {{Google Books|bOUyDQAAQBAJ|strony = 416|link=tak}} |wydawca = Springer |data = 2017 |s = 416 |data dostępu = 2019-12-04 |isbn = 978-3-662-52919-5 |język = en}}</ref>.