Komórki tuczne: Różnice pomiędzy wersjami

'''Komórki tuczne''' (mastocyty) – komórki [[tkanka łączna|tkanki łącznej]] ooraz okrągłym[[błona śluzowa|błon śluzowych]], mające okrągły lub owalnymowalny kształciekształt, powstające z prekursorów [[szpik|szpikowych]] (prawdopodobnie tych samych, co [[bazofil]]e), do miejsca ostatecznego osiedlenia docierają wraz z [[krew|krwią]]. Najczęściej można spotkać je w okolicy niewielkich naczyń krwionośnych w narządach stykających się ze środowiskiem zewnętrznym.

[[Jądro komórkowe]] jest niewielkie, [[chromatyna]] skondensowana, [[aparat Golgiego]] jest dobrze rozbudowany, pozostałe [[organella]] są słabo rozwinięte. W [[cytoplazma|cytoplazmie]] znajdują się liczne, ciemne, zasadochłonne ziarna, mające właściwość [[metachromazja|metachromazji]]. [[Błona komórkowa]] tworzy liczne [[mikrokosmki]]. Ziarnistości mastocytów są bogate w [[histamina|histaminę]] i [[heparyna|heparynę]]. Ponadto pobudzone wydzielają [[prostaglandyny]] i [[cytokiny]] (np. [[interleukina 4|interleukinę 4]] i [[TNF-α]]). Zawierają również [[proteaza|proteazy]] (np. tryptazę lub chymazę). Na ich powierzchni znajduje się receptor FcεRI wiążący [[przeciwciało|przeciwciała]] IgE. Mastocyty zostały odkryte i opisane po raz pierwszy przez [[Paul Ehrlich|Paula Ehrlicha]] w 1876 roku.

Są składnikiem [[układ immunologiczny|układu immunologicznego]] i biorą udział w obronie organizmu przed [[pasożyt]]ami, [[bakterie|bakteriami]] i innymi drobnoustrojami. Ich główną rolą jest wywoływanie lokalnego [[stan zapalny|stanu zapalnego]] (m.in. [[alergia|alergie]]) w reakcji na obce substancje. W czasie nasilonych reakcji alergicznych substancje wydzielane w dużych ilościach przez mastocyty (degranulacja) wywołują objawy układowe, w tym [[wstrząs anafilaktyczny]]. Bezpośredni sygnał do degranulacji (degranulacja jest to gwałtowne wyrzucenie na zewnątrz zawartości ziaren) stanowi przyłączenie [[antygen|antygenu]] do [[przeciwciało|przeciwciał]] znajdujących się na powierzchni błony komórkowej komórki tucznej. Innym sposobem uwalniania substancji jest uwalnianie ciągłe, nie wymagające aktywacji (w ten sposób są uwalnianie np. heparyna i histamina).