Xingyiquan: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
trans. pinyin + pełna nazwa stylu
szablon, dodany link, wymowa, różne drobne
Linia 1:
{{Nazwa_chińska|nazwa=Xingyiquan|P=xíngyìquán|WG=Hsing I Ch'üan|POL=brak|TRAD=形意拳|UPR=形意拳}}
'''Xingyiquan''' ([[chin.]] „Boks umysłu”, lub „ Boks silnej woli”)– jeden z trzech najbardziej znanych stylów wewnętrznych kung fu. Uważany za najłatwiejszy do nauczenia. Trening zaczyna się od ćwiczenia prostych pięciu form będących sednem stylu. Formy symbolizują odpowiednio: metal, wodę, drzewo, ogień i ziemię. Następnie ćwiczy się pięć połączonych form i 12 form zwierzęcych. Uważa się że prawidłowe wykonywanie form działa zdrowotnie na pięć podstawowych organów: płuca,nerki, wątrobę, serce i żołądek. Legendarnym twórcą stylu jest żyjący w XII w chiński generał Yue Fei. Pierwszym odnotowanym mistrzem Xingyiquan był Ji Longfeng w XVII wieku, który miał dwóch wybitnych uczniów :
 
'''Xingyiquan''' (wym. śing-i-ćłen; [[pinyin]]: xíngyìquán, [[chin.]] „Boks umysłu”, lub „ Boks silnej woli”)– jeden z trzech najbardziej znanych stylów wewnętrznych [[wushu|kung fu]]. Uważany za najłatwiejszy do nauczenia. Trening zaczyna się od ćwiczenia prostych pięciu form będących sednem stylu. Formy symbolizują odpowiednio: metal, wodę, drzewo, ogień i ziemię. Następnie ćwiczy się pięć połączonych form i 12 form zwierzęcych. Uważa się że prawidłowe wykonywanie form działa zdrowotnie na pięć podstawowych organów: płuca,nerki, wątrobę, serce i żołądek. Legendarnym twórcą stylu jest żyjący w XII w chiński generał Yue Fei. Pierwszym odnotowanym mistrzem Xingyiquan był Ji Longfeng w XVII wieku, który miał dwóch wybitnych uczniów :
Cao Jiwu ( twórca szkoły z Shanxi) oraz
Ma Xueli (twórca szkoły z Henan).
Obie szkoły wydały wielu wybitnych i słynnych mistrzów. Szkoła z Shanxi kładła nacisk na wszystkie 12 form zwierząt, natomiast szkoła z Henan koncentrowała się na dwóch ostatnich: orła i niedźwiedzia.
Wielu z mistrzów '''Xingyiquan''' pracowało jako eskorta karawan kupieckich w Henan i Shanxi
potwierdzając wartości tego stylu w starciach z bandytami napadającymi na konwoje.
Znanym mistrzem ze szkoły Shanxi był Li Nengran, który otworzył szkołę w Hebei.
Uczniem Li Nenrana był mistrz Guo Yunshen który stoczył nierozstrzygnięty pojedynek
z mistrzem Bagua Dong Haichuan. Jego uczniowie podzielili styl na trzy gałęzie:
 
* (1)konserwatywną, ćwiczącą wszystko tradycyjnie (Li Cunyi)
* (2)syntetyczną łaczącą Bagua, Xingyi i Tai Chi (Sun Lutang), oraz
(3) naturalną w której nie kładziono nacisku na naukę form tylko
* naturalną, w której nie kładziono nacisku na naukę form tylko wolę „Yi” (Wang Xiang) zwaną później [[Yiquan]], albo Dachengquan.
 
albo Da Cheng Quan.
 
Uważa się że metodę Xingyi w obronie można porównać do stalowej kuli
, Bagua ([[Baguazhang]]) do kuli z drucianej siatki, a Tai-chi ([[Taijiquan]]) do kuli gumowej .
W praktyce w Hsing Ixingyi więcej jest ruchów po linii prostej i przykłada się wagę do bezpośredniego uderzenia pięścią .
 
Napisano wiele wartościowych książek na temat Hsing-i:
====Bibliografia====
Sun Lutang „Xingyi Quan Xue”
Liu*Sun QilanLutang “Xingyi„Xingyi Quan Zhue Wei”Xue”
*Liu Qilan “Xingyi Quan Zhue Wei”
*Bao Xianting “Xingyi”
*R.W. Smith ”Xingyi”
 
====Linki zewnętrzne====
[http://www.emptyflower.com/xingyiquan Strona emptyflower (jęz. angielski) ]
 
[[Kategoria:Chińskie sztuki walki]]