Spiekanie: Różnice pomiędzy wersjami

'''Spiekanie proszków ceramicznych i/lub metalicznych''' jest zjawiskiem zachodzącym samorzutnie wraz z podniesieniem [[temperatura|temperatury]], którego kierunek jest ustalony przez spadek [[entalpia swobodna|entalpii swobodnej]], towarzyszący zmniejszeniu się [[rozwinięcie powierzchni|rozwinięcia powierzchni]] swobodnych układu. Dzięki temu zbiór stykających się ze sobą drobnych ziaren wiąże się wzajemnie po podgrzaniu do odpowiedniej temperatury niższej od potrzebnej do ich stopienia (0,4-0,85 bezwzględnej temperatury topnienia). Wiązaniu ziaren towarzyszy [[skurcz]] całego układu i przejście sypkiego lub słabo związanego proszku w lity, wytrzymały [[polikryształ]]. Można też powiedzieć, że zmiany te są wynikiem przenoszenia [[masa|masy]], które polega w pierwszym przypadku na przemieszczaniu się całych ziaren względem siebie, zaś w drugim przypadku na wędrówce pojedynczych [[atom|atomów]] i [[molekuła|molekuł]] w [[faza ciekła|fazie ciekłej]] oraz [[faza gazowa|gazowej]]. W każdym z tych przepadkówprzypadków zachodzi ukierunkowany [[transport masy]], co oznacza, że w układzie działają [[siła|siły]] i [[naprężenie|naprężenia]], które wywołują przemieszczanie się ziaren i atomów w określonym [[kierunek|kierunku]]. Należy dodać, iż każdy z tych mechanizmów dominuje w innym zakresie temperatur.