Hiperprzestrzeń (fantastyka naukowa): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Zamiana grafiki na polską wersję
int., styl.
Linia 6:
W książkach science-fiction często tłumaczy się "zasadę działania" nadprzestrzeni w taki sposób:
 
Wyobraź sobie kartkę papieru. Znajduje się na niej ruchomy obiekt, poruszający się ze stałą prędkością od punktu A do punktówpunku B. Oba punkty znajdują się na przeciwległych krańcach kartki. Przemieszczenie się z jednego punktu do drugiego zajmuje muobiektowi 5 minut. Co zrobić, żeby obiekt znalazł się w punkcie B szybciej? Trzeba zgiąć kartkę i zetknąć ze sobą czystą stroną, tak, by oba punkty przylegały do siebie. Potem przedziurawić ją tak, by obiekt mógł przejść przez dziurę z punktu A wprost do punktu B. Obiekt dalej będzie poruszał się ze stałą prędkością, ale przebycie drogi między punktami zajmie mu dużo mniej czasu.
 
Oczywiście jest to tylko model uproszczony, bo osadzony w dwuwymiarowej rzeczywistości. Wszechświat jest czterowymiarowy (3 wymiary przestrzeni i czas), więc sprawa jest trochę bardziej skomplikowana, ale korzystając z powyższego przykładu można wyobrazić sobie jak wygląda to w naszym wszechświecie.
Linia 13:
W świecie [[Gwiezdne wojny|Gwiezdnych wojen]], nadprzestrzeń w pewnym sensie odwzorowuje przestrzeń standardową - ciała, które znajdują się w przestrzeni normalnej, w nadprzestrzeni wytwarzają tzw. ''cień masy''. Im większa masa obiektu, tym większy jest jego cień. Cienie tworzone przez pomniejsze obiekty, jak pojazdy kosmiczne czy małe [[planetoida|asteroidy]], są w zasadzie pomijalne; natomiast cienie [[planeta|planet]], [[gwiazda|gwiazd]] czy gęstych [[mgławica|mgławic]] stanowią dla podróżników znaczące zagrożenie. Stąd też [[Imperium Galaktyczne|Imperialne Ministerstwo Przestrzeni]] (a w [[Chronologia Gwiezdnych wojen|innych epokach]] jego odpowiedniki) utrzymuje stale aktualizowane mapy zbadanych i bezpiecznych szlaków nadprzestrzennych.
 
Dla statków kosmicznych, kolizje z cieniami masy są równie zabójcze, jak byłyby kolizje z rzeczywistymi obiektami. W związku z tym jednostki latające w kosmosie, wyposażane sa w skomplikowane i niemal niemożliwe do wyłączenia systemy zabezpieczające, mające wykryć niespodziewane obiekty tego typu. Skuteczność takich zabezpieczeń nie jest jednak stuprocentowa, a ponadto awaryjne odcięcie hipernapędu z reguły także wywołuje na jednostce pewne uszkodzenia.
 
Fakt istnienia wspomnianych zabezpieczeń bywa czasem wykorzystywany przeciwko jednostkom podróżującym lub próbującym umknąć w nadprzestrzeń - istnieje broń zwana "emiterami pola grawitacyjnego", która okłamuje czujniki statków symulując istnienie (nie wytwarzając) [[grawitacja|pola grawitacyjnego]].